Heimilisblaðið - 01.10.1948, Blaðsíða 3

Albert Thorvaldsen
f
i áws-T;
Um 180 ár eru lifiin frá fœðingu hans. Hann gat sér orSstí um
heim allan fyrir snilli sína, <>g verk lians munu eins og hingaS
lil verSa dáfi um ókomna framtíS. / þessari stuttu grein verSur
drepiS á nokkur atriSi úr lífi listamannsins.
jlíÖNNUM ber ekki saman um fæðingarár
Alberts Tborvaldsens. Sumir álíta bann
fæddan 19. nóvember 1770, en aðrir segja
bann fæddan tveim árum lyrr, 1768. Alll
bendir ])ó til þess, að árið 1770 sé hið rétta
fæðingarár. Líkur bafa jafnvel verið færðar
fyrir |)ví, að Albert sé fæddur á dönsku kaup-
fari, er beið byrjar inni á Skagafirði síðla
bausts 1770.
Faðir lians var fslendingur, Gottskálk Þor-
valdsson, kominn af ágætum íslenzkum ætt-
uni. Hann var myndskeri, og listamaður að
eðlisfari, en drykkfelldur. Vann hann m. a.
við að skera út gallionsmyndir á stefni skipa,
í þá daga tíðkaðist mjög að skreyta kaupför
nieð filíkum fígúrum. Það leikur enginn vafi
á því, að listgáfur sínar befur Albert erft frá
föðurnum, enda kom snemma í Ijós hjá hon-
nni löngun og hæfileiki til að móta myndir.
Móðirin var józk prestsdóttir, Karen Grön-
bmd að nafni. Hún var afburðafríð á sínum
yngri árum og erfði Albert andlitsfríðleik
bennar.
Ellefu ára gamall byrjaði Albert að nema
dráttlist í listbáskólanum. Auðvitað var bann
settur á bekk með byrjendum, en bann tók
skjótum framförum og þótti frábær nem-
andi, enda naut liann tilsagnar ágætra kenn-
ara.
Ekki leið á löngu, unz Albert fór að vinna
með föður sínum og veita bonurn alla þá
aðstoð, er bann mátti. Eru enn til smíðis-
gripir, er þeir feður unnu saman.
Albert mun bafa verið fremur ósýnt um
bókleg efni. Um það leyti, sem liann gekk
til prestsins, hlaut liann verðlaun í listliáskól-
anum. Þess er getið, að prestinum, sem átti
að ferma hann, ltafi þótt hann illa búinn
undir ferminguna. Ákvað liann því að setja
liann neðstan af bömurtum. Einhverju sinni
minntist prestur lofsamlega á ungan mann
að nafni Thorvaldsen, er þá var á allra vör-
um. Spurði hann Albert, livort þeir væru
skyldir, úr því þeir bæru sama ættarnafn.
Albert sagði sem var, að bann væri þessi
piltur. Presti varð svo mikið um þessar upp-
lýsingar, að hann skipaði Albert í efsta sætið
og nefndi hann upp frá því aldrei annað en
monsjer Tliorvaldsen. Albert minntist oft á
þetta atvik á lífsleiðinni.
Þann 15. ágúst 1791 hlaut Albert hina minni
gullmedalíu listliáskólans. Tveint ámm seinna
fékk liann einnig hina stærri gullmedalíu
og þá um leið rétt til utanfararstyrks list-
liáskólans. Það fór ekki lijá því, að Albert
eignaðist marga vini. Þeir reyndust honum
vel og bvöttu hann til framlialdsnáms. Meðal
þeirra var Abilgaard, sem var formaður list-