Heimilisblaðið - 01.10.1948, Blaðsíða 13

HEIMILISBLAÐIÐ
173
um helming í verði. Þafli var því lang-hyggi-
legast að fá Axel Wang til að taka við öllu
saman. Tækist lionum það, liefði hann sjálf-
ur skotið refinn og jafnframt losnað við alla
gremju og samkeppni. Það, seni inestu varð-
aði, var að vinna Axel Wang, eða jéttara
sagt Redwitz, sem stóð að baki honum, á
sitt mál.
Fyrsta skrefið í þessa átt tók hann með
því, að ganga út í blómagarð sinn og safna
saman fegurstu rósumnn sínum, sem garður
hans var annálaður fyrir, í gríðarstóran blóm-
viiiul. í miðjan hlómvöndinn stakk liann
tuifnspjaldi með svolátandi álelrtin:
„Lítil kveðja til hinnar nýtrúlofuðu ung-
f'úar, Elsu Redwitz, frá „Seifferts ekkja &
sonur“, umboðs- og lieildverzlun“.
Nú var mest áríðandi að koma sér vel við
l|ngu stúlkuna, sem var dóttir annars manns-
ins og tilvonandi eiginkona liins, er nauð-
synlegt var að vinna fyrir málstað hans.
Hann var ákveðinn í að sóa ekki tímanum
•il ónýtis og tók því næsta skrefið undir eins.
Þe gar Redwitz kom í fyrsta skipti eftir
neimkomuna að daglega borðinu hjá Hutt, var
l'ornið yfir leðurbekknum skreytt með blóma-
skrúði og kannaðist Seiffert undir eins við að
eiga upptökin að þeirri hugulsemi. Hann
heiddist jafnframt leyfis að mega leggja líl-
nin ölkút til, til heiðurs hinum endurlieimta
felaga þeirra, auðvitað á kostnað „Seifferts
ekkja & sonur“.
Hann var enginn ræðu- eða mælskumað-
l,r og hafði því fengið réttarritarann til að
l:,ka að sér þann Iduta fyrirkomulagsins, og
hatni fór líka einkar hrærðum orðum um vin-
‘útuna almennt, en þó sérstaklega um vin-
att« milli gamalla kunningja, og því næst
'*‘k hann að þeirri miklu sæmd, er þeim
'a:ri 1 því að hafa slíkan samborgara og lierra
Redwitz sín á meðal. Máli sínu lauk hann
loks með því að biðja, fyrir Seifferts hönd,
j'lla viðstadda að drekka herra Redwitz og
1,1111 m ný-trúlofuðu hjónaefnum til í hinu
‘igæta öli, sem Seiffert liefði leyft sér að
gæð’a þeim á I þessu tilefni.
var járnið lieitt og Seiffert var ekki
Sv° gerður, að hann liikaði við að liamra það.
Þegar heim kom gerði liann Axel Wang
forviða með því að leggja höndina vinsam-
lega á öxl hans og horfa á, aftan frá, er liann
var að færa hinar löngu talnaraðir inn í
bækurnar.
En undrun unga mannsins óx þó enn meira,
er húsbóndinn hað hann að koma með sér
inn í einkaíbúð sína og hauð lionum, einkar
ástúðlega, að fá sér sæti.
Þér hafið í huga að hefja eigin kaup-
sýslu, kæri herra Wang. Ég gel vel skilið
það. En sem eldri vinur ætla ég að koma
með uppástungu, sem ég mælist til að þér
íhugið. Þér ætlið yður vafalaust að halda
áfram í þeirri viðskiptagrein, sem þér hafiö
öðlazt þekkingu á. Ég er kominn á þann ald-
ur að ég mundi kjósa að draga mig í hlé, án
eftirsjár eða óyndis, einkanlega ef að ég vissi
fyrirtækið í yngri og dugandi höndum blómg-
ast að nýju. Eg vil því, í fám orðum sagt,
koma með þá uppástungu, að þér gerizt eig-
andi að allri verzlun og viðskiptum mínum,
í því ástandi sem það nú er í.
Axel Wang hefði alveg eins getað búizt
við að himininn færist, eins og að „Seifferts
ekkja & sonur“ gerði honum annað eins til-
hoð og þetta.
■ Honum var kuímugt um, live föstum og
öruggum fóturn þessi verzlun stóð. Blóðið
steig lionum til höfuðsins við tillmgs-
unina um það, að hún gæti orðið lians eign.
En þessi fagnaðartilhugsun livarf fljótt frá
lionum. Hvaðan átti liann að fá nauðsynleg-
ar fjárhæðir til slíkra kaupa? Honum var
að vísu kunnugt um orðróm þann er gekk
manna á milli um Brasilíu-arf tengdaföður
síns, en unnusta hans eða tengdafaðir liöfðu
aldrei minnzt á það mál eiuu orði við hann.
— Hverju átti hann að svara?
Húsbóndi hans liafði veitt sviphrigðunum
í andliti hókhaldarans nákvæma athygli á
meðan og dró sínar ályktanir af þeim, og liann
fagnaði því með sjálfuni sér, að liafa komið
lionnm svona að óvörum, áður en liann gæti
talað við tengdaföður sinn. Nú mátti liann
ekki sleppa úr greipum lians.
Jæja, Wang, livað segið þér svo um
uppástungu rnína?
Ég þakka yður innilega fyrir traust yðar,
herra Seifferl, en livaðan ætti ég að fá fjár-
magn lil að kaupa aðra eins verzlun?
Gamla piparkarlinum varð lmgsað til pen-