Heimilisblaðið - 01.10.1948, Blaðsíða 17

HEIMILISBLAÐIÐ
177
N ý j un g ar í vísindum o g t œkni, f r éttir o g frásagnir
Endurbœtur á penieillin.
\ ísindamenn iitn lieim allan \ inna stiiiingl tu\ end-
inltótum á bakteríudrepandi lyfjinn, sem |)ejiar eru
l>ekkt, eins »j! t. d. penicillin og streptoinycin, jafn-
franit því seni þeir leita aó nýjiini lyfjum. Þaó liefur
koniiiV í ljós aó eitt liinna nýju efna, sem fnndizl
bafa, er svo citrað, aó þaó er ónothæft l'yrir nienn.
Þó er þaó þakteríudrepandi, en keimir ekki aiV notiuii
lyrr en eitiirálirifinn þess hefur verió útrýmt. Þá hefur
vísindamaður nokkur komi/.t að raun uhl, iuV siim
liinna nýju cfna verka betur, þegar þau eru notiiiV
ásamt öðrum bakteríudrepandi efnum. l yrir nokkru
koni það m. a. í Ijós, að pencillin cr miklii álirifa-
tneira sé það notað ásaml frimiefninu koliolt eða
söltum úr því, t. d. koboltklór. Það sannaðist, að þetta
sanisetta efni var 4—8 sinniun ábrifaríkara gegn binni
oði liann nokkrum vimtin með hamlahamii.
Þegar ltann var setztur varð hann að standa
'tpp fvrir leikluisgestuni. Hann settist aftur,
beygði hiifuðið og var dáinn. Hljóinsveit-
in liélt áfrant að leika. Enginn áttaði sig í
fyrstu á því, hvað skeð hefði. Þeir, sem næstir
honuni sátu, álitu að liðið hefði yfir liann.
Hann var borinn út úr salnum, en ])á kom
1 I jós, að hjartahilun hafði orðið lionunt að
l.jörtjóni.
Fregnin um dauða lislamannsins barst fljót-
lega út. Sorgarhátíðir voru haldnar í Berlín
"g í Róm. En Thorvaldsen lilaut verðugt
bvílurúm í safnahúsinu, þar sem iiann hafði
t'eist sér ódauðlega minnisvarða með lista-
verkum sínuni.
(Hcimildir: llclgi KonráiVsson: Bertel Thorvald-
scii. Útg. Þorlcifur Guunarsson. Rvík 1911. Magnús
Hákonarson: Alberts Thorvaldsens æ\isaga. Gefin út
af Enu íslcn/ka Bókmeimtafélagi. Kh. 1811. Grein
cl'tir Vidar Briinn, er birtist í Familie Journal 1938).
kuiinii bólgubaktcríu, slafylokkfis aureus, en hreinl
pcnicillin. Vísindamenn vinna nú aö því, aó uppgötv-
un þessi mcgi koma lteknavísindunum aó gagni.
Kadar-tœki fyrir blint fólk.
DagldaiViiV „Frcmtidcn" í Drammcn greinir frá því,
iiiV vcrkfræiVingar í rannsóknarstofinnium cnska rík-
isins bafi um langan tíma imniiV viiV' iiiV framleiiVa
radar-tæki í vasastæriV, sem komiiV gæti aö nolnm
fyrir lilint fólk og aukiiV á öryggi þcss. UnniiV er atV
tvcnns konar tilraunuin á þessu sviiVi, cn ó\íst er enn
mn árangur. AiVra geriVina mætti nefna „handar-radar“.
I stiuV hinnar venjulegu radar-kringlu, er í laiki þessu
rafniagnsútbúnaöur, sem breytir ljósinu í bljóm, scm
cyru blindingjans gcta greint. Hin gerðin mun mjög
likjast bergmálsdýptarmæli, sem notaiVur er á flést-
utn stærri skipiun nú á tiniuni. Tæki þclta gelur
eimiig á satna hátt látiiV blindum niamii í té „myinlir“
af umhverfinu. AiV sjálfsögiVu liiVa mörg ár ennþá,
unz cndanlcgur árangur fæst af tilraunum þessuin,
cn ef ilæiua má eflir þeim árangri, sein þegar hefur
náiVst, bendir allt til þess, aiV radar-tæki eigi cftir
aiV koma blindu fólki aiV niikhim notuiii.
Fyrsti pípuh atturinn.
I’ípuhatturinn kom fyrst fram á sjónarsviiViiV á göt-
tim Lundúnaborgar 1 797. En þaö var dýrt spaug fyrir
uppfinningamanniim og þann fyrsta sem bar liann,
hattarann Mr. Hette'rington, þv í liann varð aiV greiöa
10 000 króuur í seklir fyrir uppátækið.
Þcgar Mr. Hetterington sýndi sig fyrst með þelta
nýja höfuðfat, urðu róstur og uppjiot á götunmn og
lii 1111 Imgrakki battari var liandtekimi. Mr. Hettering-
ton var fluttur fyrir rétt og ákærður fyrir friðrof á
götum úti og dæmilur til að greiða 10 000 krónur.
MciVan á yfirheyrslunni stóð, fullyrtu mörg vitni að
„liðið hefði yfir margar konur vegna liins furðu-
Frh. á hls. 193.