Heimilisblaðið - 01.10.1948, Blaðsíða 23

HEIMILISBLAÐIÐ
183
anna, að gajíiislanst mundi verða að
lýsa þeim annars staðar en á fundi verkfræð-
inga, og jafnvel þar niundu sérfræðingar einir
Jiafa gagn af lýsingunni“. Sinclair Smitli liét
sá, sem stjórnaði unpsetningu tækjanna. Hann
vissi, að liann átti aðeins skammt eftir ólifað,
en hann neitaði að taka sér hvíld þá, sem
honum var svo bráðnauðsynleg, vegna ákaf-
ans í að ljúka verki því, sem hann hafði liafið.
Þegar starfsbræðrum lians tókst um síðir að
koma lioinun á spítala og undir læknishend-
ur, var það þegar um seinan. Hann dó áður
en Jiægt var að liefja aðgerðina.
Hlutverk 200 þumlunga kíkisins verður tví-
skipt. Þann hálfan mánuð, sem tunglið skín,
verða gerðar víðtækar litrófsrannsóknir, þar
sem hægt er að beita litsjánni þótt tunglskin
sé, því litrófið í tunglsskininu er sjaldan svo
sterkt, að það liafi áhrif á 1 jósmyndaplötur.
En bein myndataka af stjörnunum og stjörnu-
þokumun, og litrófsrannsóknir á stjörnuþok-
unum eru því aðeins mögulegar, að geimur-
inn sé dinnnur.
Kíkisins bíða mörg og margvísleg vanda-
mál til úrlausnar. Yonir standa til, að liann
geti veitt svör við spurningum um vetrar-
brautir, fjarlægðir milli linatta, þróun stjarn-
anna, Jitróf þeirra, afstæðiskenninguna og
ótal margt fleira. Auðvilað getur verið, að
plánetunum verði veitt einliver atliygli, en
það er mjög ólíklegt, að niiklum tíma verði
eytt til þess með risakíkinum.
Sex milljónum dollara Jiefur verið varið
í smíði stærsta sjónaukans, sem enn liefur
verið hygííður í lieiminum, Jiar eð þeir, sem
að snn'ðinni stóðu, álitu, að sú eyðsla væri
réttlætanleg. Kannske vakna einnig fyrir Jians
tilstilli fleiri spurningar, en hann getur leyst
úr — eins og fór urn 100 þumlunga kíkinn
— og þá munu framsýnir menn reisa ennþá
stærri kíki, livað sem öllum kostnaði líður og
örðugleikunum, sem liljóta að verða óvið-
jafnanlega stærri en þeir, sem byggjendur
200 þumlunga kíkisins urðu fj'rir.
LausJ. þýtt og stytt úr Discovery.
Góðlátleg rödd í símamuu: —- Læknir, þelta er
lón Jónsson. Konan mín er gengin úr kjálkalióunum.
Ef þér skyldud eiga leió hérna framhjá í næstu viku
eiVu vikunni þar á eftir, vilduiV þér þá gera svo vel
og líla inn?
FAÐIRINN
Frh. af Ids. 162.
— Vcrlu rólegur! hrópaði faðirinn. Hann reri í
áttina til sonarins. Þá fjarlægðist hann, leil á föður-
inn — og sökk.
Þórður ætlaði ekki að Irúa sínum eigin augum.
Hann Iiéll hátniim kyrrum og slarði á staðinn, þar
sem sonurinn hafði sokkið, eins og honum mundi
skjóta upp aftur. Þuð komu í ljós nokkrar vatns-
bólur, nokkrar í viðhót, síðan ein stór, scm brast —
og vatnið varð aftur spegilslétt.
1 þrjá sólarhringa sá fólkið föðurinn róa umhverfis
saina staðinn án þess að matast eða sofa. Hann slæddi
eftir syni sínum. Og að morgni þriðja dags har leitin
árangur og liann har hann upp bakkana heiin lil sín.
Það hefði vel getað verið liðið eilt ár síðan. Þá
beyrði presturinn seint um haustkvöld einhvern bauka
\ið dyrnar franuni í anddyrinu og fálma varlega eftir
lokunni. Presturinn opnaði dyrnar og inn gekk hár,
hoginu maður, niagur og hæruskotinii. Presturinn
virti liann lengi fyrir sér, áður en liann þekkti liann
aftur. Það var Þórður.
-— Þú kenmr seint, sagði presturinn og stóð kyrr
Iiiá honum.
— 0, já, ég kem seint, sagði Þórður. Hann setlisl
niður. Presturinn settist lílca, cins og hann biði. Það
varð löng þögn. Þá sagði Þórður:
—- Eg hef dálítið meðferðis, sem ég vil gjaman
gefa til fátækra. Það á að reuna í sjóð, sem á að
bera nafn sonar míns.
Hann stóð upp, Iét peningana á liorðið og setlist
aftur. Presturinn taldi þá.
— Þetta er há upphæð, sagði liann.
— Það er helmingurinn af andvirði jarðar niinnar.
Eg seldi hana í dag.
Presturinn sat lengi þögull. Ilann spurði að lokiim
af hógværð:
— Hvað ætlarðu nú að taka þér fvrir liendur,
Þórður?
— Eitthvað hetra.
Þeir sátu góða stund. Augu Þórðar livíldu á gólfinu,
augu prestsins á Þórði. Þá sagði prestur lágt og stilli-
lega:
— Nú hygg ég, að sonur þinn liafi orðið þér til
blessunar.
— Já, það Iiugsa ég líka sjálfur, sagði Þórður. Hnnn
leit upp, og tvö stór tár runnu niður andlit hans.