Heimilisblaðið - 01.07.1964, Síða 42

A stóra enginu var allt fullt af blómum. „Við skulum
tína blómvönd og fara með heim og setja i vasa í
stofunni heima,“ stingur Palli upp á. „Nei, það er
heppilegra að sækja stóran blómavasa heim. Þá get-
um við fyllt hann af öllum þeim blómum, sem okkur
langar í. Við skulum skjótast heim eftir honum." Á
heimleiðinni fóru þeir fram hjá litla fílnum. „Hugsaðu
þér, Júmbó, engið er fullt af fallegum blómum," hr®,
aði Palli í hrifningu um leið og hann þaut fram ilJi'
honum. Þegar bangarnir komu aftur, at Júmbó
miðju enginu — og öll blómin voru horfin. „Ég
ykkur fyrir, Kalli og Palli,“ segir fíllinn litli, sadd^
og ánægður, „því blómin voru svo fjarska góms®1"
„Eg geri ekki nokkurn skapaðan hlut í dag,“ rymur
í Palla á bak við sofandi filinn, sem veitir honum gott
skjól. „Kalli má öskra eins mikið og hann vill; hér
verð ég fyrst um sinn.“ Og Kalli hrópar og rödd hans
verður æ ergilegri eftir því sem lengra líður. „Palli,
við þurfum að senda til kaupmannsins." Skömmu
seinna: „Palli, komdu inn og þurrkaðu af leirtauinu."
Og nokkru síðar: „Palli, það þarf að sópa gólfið- ,
letinginn hann Palli hreyfir sig ekki af staðb1’ ,,
Kalli verður að gera allt sjálfur og verður æ súra1'1^.
svipinn. Pyrst, þegar hann hrópar eins og vanalestjj
„Palli, við eigum að fara að borða," heyrir Pall*
hans og kemur þjótandi eins og örkot.