Heimilisblaðið - 01.07.1968, Blaðsíða 21

Mágkona hans
Eftir ALBX STTTART
1. KAFLI.
Þcgar bandaríski flotinn tilkynnti árið sem
{rýningin fór fram, að eftirlitsskips væri
Saknað í Norðuríshafi, var þessa börmung-
aratburðar aðeins getið í smáklausum brezkra
Lða, sem að öðru leyti voru sneisafull af
inum mikla þjóðarviðburði — krýningu
r°ttningarinnar. Iíaldið var fram, að brezk-
nr liðsforingi befði verið um borð, en í fyrstu
^éttaskeytum var nafnið ekki gefið upp, því
a° fyrst þurfi að tilkynna slysið fjlöskyld-
Unni.
Síðar tilkynnti flotamálaráðuneytið með
Lvggð, að saknað væri Ninians James Mor-
köfuðsmanns og talið væri að hann hefði
*arizt.
Andlátsfregn Ninians varð fréttaefni í
” c°tsman“ og „Lorne Courier". Fjölskylda
fp' v*n*r syrgðu hann, því að ungi lierrann
ra Guise, eins og hann var yfirleitt nefnd-
nL var mjög vinsæll í héraðinu. Áttræður
1 Áinians tók fregnina svo nærri sér, að
an.n lagðist í kör, og svo farinn var hann
r lnn að heilsu, að hann reis ekki á fætur
ramar —. en bróðir Ninians erfði bæði tit-
Ulnn og ættaróðalið.
Svo var það — tveim árum síðar — að í
Jarpinu kom sá fregn, að rússnesk þyrla
k'ranz Jósefslandi hefði orðið vör ein-
°rrar hreyfingar úti á ísbreiðu þar sem
i enn höfðu ekki vænzt neins lífs. Þyrlan
a 1 lækkað flugið til að gaumgæfa hvað
barna
líf. Væri a ^er®um> °o þá fundið þrjá menn
® af eftirlitsskipinu „Manfred" — en einn
°U.ra var einmitt Ninian Moray.
sið lms^eytl barst frá Arkangelsk tíu dögum
, ar> sent af Ninian sjálfum, sem staðfesti
ÞeJa ótrúlegu fregn.
að ,USSar með hann til Lundúna eftir
p- ,ann hafði dvalizt skamman tíma í sjúkra-
furð a nn<^an honum hafði flogið hin
Var Uæ^a ^reí?n um björgun hans, og hann
n - nnikringdur af blaðamönnum og frétta-
Slnyndurum, kvikmyndaður og Ijósmynd-
----------
aður eins og þjóðhetja. Tilgangslaust var
fyrir Ninian að andmæla eða reyna að út-
skýra ástæðuna til þess, að þeir hefðu lifað
þetta af — nefnilega þá, að þeir hefðu verið
settir út á ísauðnina áður en eftirlitsskipið
hafði farizt, til þess beinlínis að gera vís-
indalegar athuganir; að það versta við þetta
allt hefði hvorki verið kuldi né hungur, held-
ur ofur einfaldlega leiðindi — og skortur á
rafhleðslum!
Nú fékk hann þær fréttir, að fjölskylda
hans, svo og flotastjórnin, álitu hann lát-
inn, og nú frétti hann fyrst af endalokum
„Manfreds11.
Hið síðasttalda, ásamt áreynslunni við hina
miklu almenningsathygli, varð ofmikið álag
fyrir taugar hans, og góðviljaður læknir inn-
an flotans veitti honum óðara sex vilrna hvíld-
arleyfi og ráðlagði honum að fara heim til
sín. „Farið heim og skemmtið yður! I yðar
eigin umhverfi og innan um vini yðar mun-
uð þér endurheimta yðar gamla mann! Það
er betra en að leggjast á sjúkrahús Það verð-
ur auðveldara fyrir yður að hafa það þannig,
ef þér farið rétt að hlutunum, finnst yður
það ekki?“
Af skyldurækni hafði Ninian svarað: „Jú,
herra.“ En hann vissi, að þegar hann kæmi
heim til Guise myndu erfiðleikarnir byrja
fyrst svo að heitið gæti. Það er ógjörningur
noltkrum manni að koma heim til sín eftir
að hafa verið álitinn dauður í meira en tvö
ár og finnast allt vera óbreytt og eins og var.
Ninian hafði þegar fengið nokkra viðvör-
un. Andrew bróðir hans hafði tekið á móti
honum við komuna til London og dvalizt
hjá honum um vikutíma. Hann hafði beðið
hann afsökunar á þeim ráðstöfunum sem
gerðar höfðu verið. Lögfræðingur fjölskyld-
unnar hafði komið frá Glasgow með sæg af
afsökunum og útskýringum, og daglega hafði
Ninian fengið bréf frá ömmu sinni. Iíún var
sú eina sem ekki baðst afsökunar á neinu,
en Ninian hugsaði til þess með beislcju, að
ílisblaðið
153