Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Page 5

5
fer að hrósa mér í húskveðjunni....
Þótt eg segi þér þelta, og þú megir
segja það öðrnm, þeim til ílmgunar,
þá mátlu ekki halda, að eg taki nú
undir sleggjudómana, sem við menta-'
mennirnir vorum með hér um árið,
að »allir prestar væru annaðhvort
heimskingjar eða liræsnarar«. — Sei,
sei, nei, eg efast ekkert um að ýmsir
þeirra séu góðir sáluhirðar, þótt sókn-
arpresturinn hérna sé ekki í þeirra lióp.
... En guði sé lof, að eg þarf ekki
að halda á neinum mannlegum sálu-
hirði framar, og gel sagt nokkurn
veginn rólegur:
»Dauöi, eg óttast eigi
afl þitt nc valdið gilt;
í Kristi krafli eg segi:
komdu sæll, þegar þúvilt«.
Eg vona íastlega að verða kominn
heim fyrir næstu jól, og þvi hlakka
eg rneira til jólanna núna en nokkru
sinni fyr. ... Þú kemur seinna, — eða
ert þú ekki einnig á lieimleið?
Gleymdu ekki »inngönguorðinu«, —
og mun eg þá bjóða þig velkominn
til jólafagnaðarins, sem aldrei þrýtur«.
*
*