Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Qupperneq 23

23
vaknaði um hádegi daginn eftir, var
ekki nema ein eftir, eða minsta kosti
ekki nema ein, sem var mér rík í
hug, og hún var sú:
Er hægt að eignast fulla trúarvissu
og trúargleði fyr en í andlátinu?
Sú efasemd hvarf á gamlaárskvöld.
líg var í kyrkju — liafði sjaldan kom-
ið jiar lyr, og aldrei áður j)ráð að
presturinn talaði íslenzku, því að
móðurmálið er mér svo kært, að eg
á erfitt með að hugsa um Irúmál á
annarlegri tungu.
En guðs andi skiiur eins vel lungu
allra minstu j)jóðanna og lungur
milljónanna. Og hann talaði við mig
á máli móður minnar j)etta kvöld,
þótt danska hljómaði um kyrkjuna.
Eg var einn í öllu fjölmenninu, einn
með guði, og um leið og eg sagði í
einlægni við hann: »Gjör við mig
sem þú vilt, þinn vilji æ sé minn«,
kom trúarvissan og trúargleðin, sem
eg þráði. — — —
Eg heíi ekki Irúað neinum fyrir
öllu J)essu, nema gömlu »jólabókinni«
minni.
Eg þekki ekki neina trúaða menn
hér í Höfn svo vel, að eg geli að fyrra