Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Síða 15

15
IJað kom • sér vel á eftir, að eg var
vel kunnugnr og gat farið skéniri leið
en samferðafólkið, annars hefði það
orðið drjúgum á undan. — , — —r
Eg ælla ekki að lýsa því, livað sæll
eg var, né livað heitt við unnumsl,
og livað vel hún liuggaði mig er eg
frétti lát móður minnar. Og því
hlakkaði eg til jólannna, að eg vissi
að þá inundum við oftar geta fund-
isl en ella. — En svo komu »blessuð
jólin«, og við vorum saman í heim-
boði jóladagskvöldið, þar sém var
margl urigt fólk og mikið um gleð-
slcap. IJað var farið i ýmsa leiki, og
meðal annars álti hún að »telja stjörn-
urriar« með stúdent einum, sem eg
vissi, að var í meira lagi kvenhollur.
— Þegar þau komu inn aftur, þóttisl
eg sjá, að hún hefði skift litum. En
meira varð mér þó liverft við að sjá
slifsisnælu hans hanga í kjólbarmi
hennar. Tóku fleiri eftir því en eg,
og varð af hlátur mikill; varð eg
að látast hlægja eins og hinir, því
enginn vissi neitt um ást mína. Eg
gal ekki náð tali hennar í einrúmi,
því að hún lézt verða reið og afsagði
»að telja stjörnur« með nokkrum