Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Page 40

40
kemst einhvernveginn ái'ram samt«,
sagði Arthúr, »eg fæ kensluna ókeyp-
is i skólanum, og guð mun bera
umhyggju fyririr mér«. Og honum
brást það heldur ekki. Hann var
óþreytandi að slarfa, og sparaði eins
og hann gat, og svo bað hann á
hverjum degi: »Gef oss í dag vort
daglegt brauð«; og daglegt brauð hon-
um til handa, var: föt og skór, hús
og heimili og þar að auki skólabæk-
ur; en þetta fékk hann alt, dag írá
degi. Loks fékk hann námsstyrk,
sem studdi ekki lítið að því að vekja
hjá honum glaða og djarfa framtíð-
arvon.
Og hann fékk bréf að heiman,
fult at hjartanlegustu hamingjuósk-
um, en þau fluttu honum lika rauna-
tiðindi.
Vinir föður lians voru nú orðnir
leiðir á að lijálpa honum; þeir sáu
að öll viðleitni þeirra, honum til
viðreisnar, var árangurslaus, ai því
liann vildi ekki sjálfur gefa sig að
stöðugri vinnu, þeir kendu í hrjósti
um konuna hans, sem nú var orð-
in lúin og lasburða, og hai'ði alls
ekki fengið það uppeldi, að hún