Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Side 45

45
gæti hann hal't ofan al'fyrir sér með
kenslu, meðan hann væri að námi,
og svo vonaði hann að geta hjálp-
að áslvinum sínum heima enn þá
betur, þegar fram liðu stundir.
Það var siður Arthúrs, þegar
hann vissi, að drottinn vísaði hon-
um til vegar, að gegna þeirri bend-
ingu þegar í stað. Og þegar hann
nú einu sinni var búinn að ráða
það al', þá lét hann aldrei nokkurn
mann á sér heyra, að honum félli
það þungt, hvað sem hann tók
nærri sér. Honum lá ríkast á hjarta
að verða þjónn drottins, svo iljóll
sem auðið væri; en nú var hann
neyddur til að nota þekkingu sína
og tíma sinn til að afla sér svo
mikils Ijár, sem hann gæti til að
hjálpa fólkinu sínu heima, þótt það
tefði talsvert fyrir námi hans. Hann
átti i baráttu við sjálfan sig um
þetla, en hann fórnaði höndum lil
himins og hugsaði með sér: Drotl-
inn hefir leyft að þetta böl bæri
mér að hendi, það hlýtur þess vegna
að leiða eitthvað gott af því. Hér
er nóg að starfa, og eg get víst feng-
ið að vera í þjónustu drottins, enda