Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Síða 67

«7
íáa vini, og engan, sem hann hefði
getað lnigsað sér að gæti sent hon-
um slíka jólagjöf. l’egar hann var
búinn að velta þessu l'yrir sér um
liríð, þá gekk hann til Holmers ])rests,
og spurði hann, livað hann ætli að
gjöra með þessa óvæntu gjöf, jn-e-
falt meiri en öll skuldin hefði verið.
»Takið við henni, og hagnýtið
hana og þakkaðu guði fyrir hana«,
svaraði Hólmer; en Arthúr sá j>að
á undrunarsvip hans, að hann gal
ekki verið hinn ókunni gefandi.
»Mér datt það nú lika fyrst í hug,
en —«.
»Ekkerl en. Verið vissir um að
sú hugsun hefir verið rétt, eða hvað
gelið þér annað gerl en tekið við
því sem gjöf frá drotni, og varið
því honum til dýrðar?«
Arthúr för að ráði hans. — —
Þokunni hafði nú lélt upp, og
það var hælt að rigna. Jólaklukk-
urnar ómuðu í kvöldkyrðinni. Stjörn-
urnar fóru að sjást, ein og ein, og
tunglið var að sveipa frá sér siðustu
skýlmoðrunum, og brá hvítskæru
ljósi yfir toríþökin á sveitabæjun-
um. Arthúr var að ganga til kyrkj-