Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1924, Qupperneq 13

IÐUNN
Af Alftanesi.
251
aldrei heyrt eða lesið þessa sögu, fyr en Matthías
t*órðarson las lionum hana. Hann fullyrðir sömu-
leiðis, að nafn stúlkunnar norsku hafi ekki fest sig
í minni háns, að hann hafi ekki int eftir því, hvernig
það væri stafað og aldrei vitað það, fyr en sá al-
burður gerðist, sem nú skal frá skýrl, og að hann
hafi alveg gleymt nafninu.
Svo var það haustið 1920, að Jón Þorbergsson
var að gera tilraun með glasi. í’eir, sem þær til-
raunir iðka, raða öllum stöfum i stafrofinu á borð
i boga eða hálfhring og styðja á glas, sem þeir hafa
iika á borðinu. Glasið hreyfist undir höndum þeirra
og bendir á stafinn. Einhver viðstaddur skrifar jafn-
óðum stafina, sem á er bent, og svo er lesið úr
þessu á eftir.
Þrent var við þessa tilraun: Jón Þorbergsson, frú
Eiín kona hans og frú Margrét Magnúsdóttir úr
Reykjavík. Önnur frúin ritaði það sem stafaðist. En
það handrit er því miður glatað.
Við þessa tilraun stafaðist nafnið »Böge«, og gest-
urinn kvaðst vera danskur maður. Jón Porbergsson
spurði hann, hvort hann vissi nokkuð um »kærustu
Fuhrmanns«. Gesturinn kvað svo vera og tjáði sig
fúsan til þess að ná í hana. Þá varð nokkurt hlé
og að því afstöðnu fór glasið að hreyfast af nýju.
Og nú stafaðist nafnið:
»Appollonie SwarEkopf«.
J. I*. spurði hana, hvort það hefði verið hún, sem
hefði birzt sér með börnin. Hún játaði því.
J. þ. spurði hana, hvernig á því stæði, að hún
væri svo bundin við þennan jarðneska heim.
Hún sagði, að það væri af því, að hún hefði
syndgað svo mikið. J. Þ. inti hana eflir því, hverjar
þær syndir hefðu verið. Hún kvaðst sjálf hafa tekið
inn eitur, cg kent það öðrum.
J. Þ. spurði hana þá, hvernig stæði á börnunum,