Kirkjuritið - 01.07.1935, Blaðsíða 68

Kirkjuritið.
KRISTUR OG ÞJÓÐLÍFIÐ.
Synoduserindi í Dómkirkjunni 26. júní 1935.
í kvöld ætla ég að tala um Krist og þjóðlífið, og þá
fyrst um Krist og þjóðlífið á Gyðingalandi. Þvi er aðdá-
anlega vel lýst í guðspjöllunum síðustu daga hans, er
svö mátti að orði kveða, að öll þjóðin kæmi saman í
Jerúsalem. Hverri myndinni af annari er brugðið upp
markaðri skýrum dráttum, svo að afstaðan til Jesú
verður ljós og lifandi. Horfum í anda á irinreiðina og
festum oss þá þjóðlífsmynd í iiuga.
Jesús er að koma til höfuðborgarinnar fyrir páskana.
Helgifaraflokkur fylgir horium, alþýðufólk norðan frá
Galíleu og ýmsir aðrir, sem við hafa bæzt. Hægt og hægt
riiiðar liópnum áfram, og fréttin um komu „spámanns-
ins Jesú frá Nasaret í Galíleu" hefir þegar borist á und-
an þeim til Jerúsalem. Þegar Jesús er kominn upp á
bungu Olíufjallsins og halla tekur vestur að bænum
Betfage og gullið marmaramusterið, súlnagöng, hallir
ög húsaþyrping Jerúsalem blika við framundan í sól-
skininu, þá sér hann marinfjölda streyma á móti sér úr
borginni. Það er vor. Akrabreiðurnar lifandi korn-
stangamóða og trén allaufguð. Þeir sníða af öx og lim-
ar og breiða á veginn og sumir yfirhafnir sinar. Þeir
eru að fagna konungi sínum á feginsdeg'i. Þá farin Jesús
ungan asna, að því er segir í Jóhannesarguðspjalli, og
sezt á bak til þess að sýna öllum, hvernig konungdómi
sínum sé farið. Hann minnir á Messíasarspádóm Sak-
aria: „Sjá, konungur þinn kemur til þín lítillátur og
ríður á asna“. Flokkarnir mætast og renna saman og
allur skarinn þokast nær og nær Jerúsalem. Hróp Barti-