Kirkjuritið - 01.11.1936, Qupperneq 12

Ásmundui' (xuðmnndsson:
Kirkjuritið.
d62
ekki biðja þig í nafni sáluhjálpar vorrar að vera fúsan
til að bera dálitið lengnr byrði lífsins? Því næst kvaddi
bann þá og blessaði bræðurna og lagði einn af stað til
þess að leita hælis utan múranna. Hann var rétt genginn
út um borgarbliðið, þegar liann sá Krist koma á móti
sér, og hann féll fram, lilbað liann og sagði við hann:
„Drottinn, bvert ætlar þú?“ Og Kristur sagði við hann:
„Eg kem til Rómaborgar til þess að krossl'estast á ný“.
Og Pétur sagði við bann: „Drottinn, vilt þú láta kross-
festa þig á ný?“ Og drottinn sagði við bann: „Já, ég á
að krossfestast á ný“. Og Pétur sagði: „Ég ætla að snúa
við og fylgja þér“. Og þegar bann liafði sagt það, steig
drottinn upp til himins. Og Pétur mændi á eftir honum
með djúpri þrá og tárum í augum, og þá, þegar bann
kom til sjálfs sin, skildi liann, að það var lians eigin
kvöl, sem Kristur bafði talað um, og að drottinn ætti að
líða á ný í homini, því að þannig þjáist hann i öllum sín-
um útvöldu fvrir bluttekningu náðar sinnar og mátt
dýrðar sinnar. Og Pétur sneri aftur og kom fagnandi lil
borgarinnar, vegsamaði Guð og sagði bræðrunum,
hvernig Kristur liefði mætt sér og birt það, að liann ætti
að krossfestast á ný í honum“.
Hér kennir hvergi hugleysis, heldur kemur fram hetju-
lund Péturs, hrein og sönn, eins og hún hefir verið orðin
i eldraununum.
Máttarstólpar krislninnar i Rómaborg voru báðir
traustir og byggingin reis sífelt hærri og vegsamlegri.
Steypiregn kom ofan, og beljandi lækir og stormar blésu,
og skullu á ])ví húsi, en það féll ekki, þvi að það var
grundvallað á bjargi, Kristi og kenningu bans. En nú
leið óðum að því, að máttarstólpunum vrði burtu kipt.
V.
Hauslið 66 fór Neró keisari til Grikklands og stóð sú
l'ör fram á vór 68. En ekki linli ofsókninni gegn kristn-
um mönnum fyrir því. Þeir atburðir, sem sagt verður