Kirkjuritið - 01.11.1936, Blaðsíða 19

Kirkjuritið.
KIRKJUDAGUR.
Tiltölulega skömmu eftir að kristni var hér lögtekin,
og lengi fram eftir var haldinn hátíðlegur kirkjudagur.
I kirkjuvígslubréfi flestra kirkna mun þessi dagur hafa
verið ákveðinn, en eklci ávalt á sama tíma. Kirkjudagur-
inn var haldinn með mikilli viðhöfn. Hefir markmiðið
aðallega verið það, að efla og viðhalda ást og umhyggju
safnaðarins fyrir kirkju sinni. Á þessum degi liafa
menn offrað kirkju sinni dýrmætum gripum eða fjár-
munum, til skreytingar, eða til endurbyggingar safnað-
arkirkjunnar. Sennilega hafa og margir gefið til minn-
ingar um látna vini eða vandamenn, þar sem kirkju-
dagurinn var haldinn á Allra heilagra messu. — Þá
voru kirkjunum tíðum gefnar eignir eða fjármunir í
sérstöku augnamiði, eins og gömul skjöl sanna, t. d. til
að ala önn fyrir þurfamönnum, eða til að annast sjúka,
til að byggja eða viðhalda brúm yfir ár, eða til að láta
ljós lifa í gluggun til leiðbeiningar sjófarendum eða
langferðamönnum. Er mjög sennilegt, að margar slíkar
gjafir hafi einmitt verið tengdar við kirkjudaginn.
Alt þetta ber fagurt vitni um áhuga fólks og næman
skilning á verkefni kirkjunnar og starfi í þágu almenn-
ings. Enda er það og á að verða meginhugsjón kirkj-
UUnar á öllum öldum: Að vera samfélag allra. Það verð-
ur þvi varl dregið í efa, að íslenzka fornkirkjan hefir
nieðal annars vegna kirkjudagsins eignast mikið af hin-
um dýru gripum sínum. Hafa þeir, eins og nærri má
geta, átt drjúgan þátt í því að auka á fegurð kirkjuhús-
anna, og treysta umhyggju sóknarmanna fyrir þeim.
Enda sýnist það hafa verið meginþáttur og markmið
kirkjudagsins.