Kirkjuritið - 01.01.1937, Qupperneq 23

Kirkjuritið. Sjálfstæði íslenzku kirkjunnar.
17
eins og aðrir hlutir, en margir telja það engu að síður
jafn víst, af því að það er i svo fullkomnu samræmi við
sálarlífið. Þess er nú vitanlega enginn kostur, og ekki
heldur ætlunin, að fara út í þetta mikla viðfangsefni
hér, og ég læt mér því nægja, að drepa á tvær spurn-
ingar. Efnishyggjan kennir, að það eitt sé veruleiki, sem
er áþreifanlegt, þ. e. a. s. sem vér getum orðið vísari
með skilningarvitum vorum. Ef svo er, ef ekkert mark
er á því takandi út af fvrir sig, að trúin, eins og allar
hugsjónir og öll sannfæring yfirleitt, er til orðin og lifir
vegna þess, að hún er í samræmi við sálareðli og sálar-
líf manna og' sprottin og vaxin upp úr því, eins og þær,
liver er þá liinn trausti grundvöllur undir lifsskoðun
trúleysingjanna og livernig rökstyðja þeir þá siðferðis-
hugsjónir sínar? Þessum og þvílíkum spurningum verða
þeir að svara. Með aukinni reynslu og þekkingu hefir
sú sannfæring min slyrkst betur og betur, að rök trúar-
innar eru öflugri en rök trúleysisins.1 Málstaður trúar-
innar er góður, og þess er enginn þörf, að starfsmenn
liennar og játendur eigi svipaða aðstöðu og; maður, sem
er að verja vafasaman málstað. Það verður nú skvlda
þeirra, gagnvart kirkjunni, að snúast gegn boðberum
trúleysisins, ganga á þá um rökin, ráðast á veilurnar í
kenningu þeirra og sýna fram á hið neikvæða gildisleysi
trúleysisins.
Kirkja vor á þannig, eins og sýnt iiefir verið, við ýmsa
örðugleika að stríða, og þeir hafa nokkuð til síns máls,
sem tala um hnignun i kirkjulífinu. Því miður hefir rík-
ið, löggjöfin, einnig stutt að þessu fvr og síðar. Presta-
stéttinni hefir verið þokað lil hliðar og hún setl hjá rétt-
mætri þátttöku í andlegum málum, og þá einkum að þvi
er kemur til undirbúnings og fræðslu barna og unglinga,
en með því liafa áhrifin á hina uppvaxandi kynslóð ver-
1) Ég tek það fram, að ég á ekki við þru rök, sem spiritism-
inn tehir sig hafa fyrir trúarsannindunum.
2*