Kirkjuritið - 01.10.1939, Qupperneq 11

Kirkjuritið. Trúarbragðafræðslan í skólum.
297
tekiö í þjóðkirkjunni. Svo er nú einnig ákveðið með lög-
um. En ýmsir hafa óskað þeirra breýtinga, að foreldr-
um væri í sjálfs vald sett, hvort þeir létu börn sín
njóta kristindómsfræðslu eða ekki. Afleiðingarnar at
því myndu vafalaust verða tií tjóns, ekki aðeins fyrii
börnin sjálf, sem færu fræðslunnar á mis, heldur myndi
námsgreinin hætta að njóta sín í skólunum. Þvi að náms-
grein, sem má sleppa eftir vild, verður sjaldnast mikils
metin af kennurun né nemendum. Það sýnir glögt reynsl-
an i gagnfræðaskólunum og mentaskólunum, þar sem
kristin fræði eru ekki prófgrein. Afleiðing þess er sú, að
þau verða hornreka fyrir öðrum námsgreinum, og nem-
endur læra lítið í þeim. Sama myndi einnig verða uppi
á teningnum í barnaskólunum og þaðan af verra, ef
kristin fræði hættu að vera þar skyldunámsgrein. Nei,
hreytingin á fræðslulögunum um þessi efni ætti að fara í
þá átt, að kristin fræði yrðu aftur prófgrein bæði við
gagnfræðaskóla og mentaskóla.
II.
Þá kem ég að öðru atriði, sem ég tel mjög miklu skifta
fyrir kristindómsfræðsluna. Það verður að taka miklu
meira tillit en verið hefir til niðurstöðu nútimavísindanna,
þegar kendar eru Bihlíusögur. Þvi er sem sé þannig farið,
að trúarbragðasöguvisindin nú á dögum liafa varpað því
Ijósi á ýmsar frásagnir Gamla testam., að þær séu skáld-
skapur, helgisögur eða þjóðsögur. En ihaldsama guðfræð-
m hefir a. á. m. talið þær jTirleitt sannsögulegar. Hingað
hl hefir kristindómsfræðslan hallast um of á þá sveif. Það
hefix- verið vanrækt að vekja skilning harna á þvi, að frá-
sögn eins og um sköpunina, syndafallið, syndaflóðið og
habelsturninn lýsa ekki skoðun nútímavísindanna á á-
standinu í fyrndinni, heldur séu þær tilraunir ísraels-
rilanna liinna fornu til þess að útskýra, hvernig heimur-
111,1 varð til, hvernig hið illa kom í hann og hvernig tungu-
málin á jörðunni urðu svo mörg. Og auðvitað leiðir það