Kirkjuritið - 01.03.1940, Side 14
92
Jón Helgason:
Marz,
að. Eins hefir bókin náð mikilli útbreiðslu í Svíþjóð, Dan-
mörku og Þýzkalandi og alstaðar verið lokið sama lofs-
orðinu á hana.
Af riti þessu má læra margt. Fyrst af öllu fræðir það
mann um, bve mikið er beimtað af biskupi þar norður
frá og live mikið hann verður á sig að leggja, vilji hann
á annað borð gera skyldu sína- Og það dylst engum, að
Berggrav biskup befir viljað það. Ég man vel, þegar bann
var skipaður biskup þar nyrðra. Það var vitanlega í óþökk
rétttrúaða fólksins í Noregi, að þessi „nýguðfræðingur“
skyldi fá slíkt embætti og eiga að vígjast til biskups. Og
sumir munu jafnvel bafa alið þá von í brjósti, að Oslóar-
biskup mundi blátt áfram neita að vígja bann (eins og hann
gerði þegar Gleditscb sællar minningar skyldi vigjasl til
biskups í Niðarósi), en þeim varð ekki að von sinni. Ýmsir
þeirra á meðal bugguðu sig þó við það sem nokkura bót í
máli, að hann vígðist til jafnafskekts liéraðs og Hálogaland
er, langt „fyrir norðan alla siðmenningu“. Hinsvegar voru
margir um land alt, sem töldu það illa farið, ef annar
eins ábuga- og bæfileikamaður ætti „að grafast lifandi“
þar norður frá. Kirkja Noregs mætti blátt áfram ekki
missa bann að sunnan. En „Hálogaland" sýnir þá lika
bezt, bvað í þessum „nýguðfræðing“ bjó; enda bárust fljótt
suður um land fregnir af þvi, hvernig Berggrav léti það
að vera biskup. Og þegar höfubiskupsdæmi Noregs, Osló-
arbiskupsdæmi, losnaði 1936, þá gerðist það, sem seint mun
gleymast, að Hálogalandsbiskupinn var til biskups kjör-
inn með meiri atkvæðatölu en nokknr biskup annar liefir
náð við bisknpskosningu þar í landi. En þá bafði Berg-
grav verið 8 ár í Hálogalandi. Hvernig bann rækti stöðu
sína þar nyrðra getum vér lesið oss til af bókinni, og þá
ekki síður bve vinsæll bann var af öllum lýð norður þar.
Um ei’fiðleika starfsins gefnr bókin oss þann fróðleik,
sem flestnm mnn bafa verið nýr þangað til þessi bók
kom á prent. Oss Islendingum bættir til, eða gerði það
að minsta kosti til skamms tíma, að lita svo á, að hið