Kirkjuritið - 01.12.1942, Blaðsíða 6

308
Jón Thorarensen:
Nóv.-Des.
aldar eða nútímans þekkja og nota. Hann læknar ein-
göngu með krafti anda síns. Ekkert dæmi er til í ver-
öldinni liliðstætt þessu í svona stórum stíl. Hér höfum
vér óhrekjanleg't dæmi um það, að máttur frá æðri ver-
öld læknar líkamleg mein. En það minnast guðspjöll-
in líka á, að Jesús liafi oft farið á afvikna staði og beð-
ist fyrir. Hann sækir kraft frá hinu ósýnilega, sem
verkar á það efniskenda og sýnilega. Þegar lærisvein-
arnir sjá hann ummyndast á fjallinu og verða skmandi
bjartan, þá eru það sterkir himneskir kraftar, sem birt-
ast mannlegum augum. Dæmi Jesú tekur af allan vafa
um það, að hinir andlegu kraftar eru undirstaða alls í
tilverunni En mannkynið hefir því miður ekki getað
notað sér þessa krafta nema að nokkuru leyti, sem þó
altaf standa því til boða. Hvað veldur? Mér skilst það
muni vera vanmáttur trúarinnar eða of lítil trú. Yér
þekkjum það hezt sjálf, hvernig í þessu liggur. Hið ver-
aldlega og sýnilega glepur oss oft svo sýn, að hugurinn
sljófgast og dyrnar, sem opnast inn að hinu sanna liug'-
arfari jólanna, Þær vilja svo oft lokast af tómlæti voru.
En það er lífsnauðsyn, að þessar dyr séu opnar. Þessi
hátíð Ijósanna og friðarins þarf að tengjast hugarfari
voru alt árið, og' hver sá dagur, sem vér ekki opnum
hjarta vort fyrir drotni, er glataður fyrir sál vora.
Verstu augnablik í prestsstarfi mínu hafa verið þau,
þegar ég hef staðið hjá veikum sóknarbörnum mínum
og' ekki getað hjálpað þeim. Þessvegna ætli bæn mín og
okkar allra að vera á hverjum deg'i: Drottinn, auk oss
trú, gefðu oss öllum sterka trú, sem flytur oss yfir lífs-
ins og' dauðadjúpin, trú, sem kveikir í oss öllum heilag-
an jólaeld, svo við verðum andlega hreinir og heilbrigð-
ir og getum flutt öðrum blessun og lækningu. —
Eins og ég sagði í upphafi máls míns, er til tvennskonar
veruleiki, sýnilegur og ósýnilegur, og' það má segja, að
hver maður lifi samtímis í tveimur heimum. Um liinn
vtri og sýnilega heim er það að segja, að allir menn