Kirkjuritið - 01.12.1942, Blaðsíða 8

310
Jón Thorarensen:
Nóv.-Des.
andi kraftur, sem gerir oss mikla, þegar neyðin er stærsl,
sem sannar i daglegu lifi, að hún er sá kraftur, sem
verkar á orð og' gjörðir og á líkama vorn og heilsu hans.
Ef vér ættum sterka trú alment liér á jörðu, þá værum
vér allir vorir eigin læknar, i stuttu máli æðri verur,
Það er því réttmætt, að vér minnumst orða Ritningar-
innar og' segjum: Góði himneski faðir, ég trúi, en hjálpa
þú vantrú minni, hjálpaðu mér i því að verða markviss
í lifi mínu, eins og margt það göfuga fólk er lifað hefir
hér á jörðu. En minnumst þess, að sú markvissa stefna
samkvæmt kristinni lífshugsjón er ekki að leita ávalt
síns eigin, heldur hitt að ganga fórnarbrautina, að verða
öðrum altaf til blessunar með lífi sínu.
Það eru þessar hugsanir, sem koma til vor á jólunum
og það er e'ðlilegt. Jólin eru göfugust og helgust allra
Jiáfíða, af því þau eru byrjun á því þegar Guð opinber-
aði mönnunum kærleika sinn í Jesú Kristi. Hið heilaga
barn jólana eignaðisl ekkert af gæðum þessa lieims en
það eignaðist vonbrigði þessa lieims, það fórnaði öllu,
það var barn sorgarinnar og lét loks lif sitl á krossi. En
það gal' mönnunum sólskin og trú á sigur lifsins, huggun
hinum hreldu og lækningu þeim, sein liðu. En ævisaga
Jesú Krists er hið bezta og sannasta dæmi um veru-
leika lifsins. Svona er lífið, þegar það er sannast og
réttast. Enginn sigur og enginn þroski fæst nema fyrir
sára lífsreynslu og sorgir, þetta finst oss hart, en svona
er sannleikurinn, vér, sem aldrei reynum neitt, getum
aldrei vænzt mikils þroska, vér verðum altaf litlir með-
almenn.
Kristindómurinn gerir svo miklar kröfur til vor, að
það er óskaplegt til þess að vita, hve litið mennirnir á
jörðunni uppfylla liann. Það er af því, að boð hans eru
mörg svo heilög, að þau eru ofvaxin mannlegum krafti
að uppfylla þau, og svo hitt, að þau mörgu hoð, sem vér
getum rækt, þau látum vér ógjörð, uppskeran gæti ver-
ið mikil, en verkamennirnir eru fóir, vér verðum að