Kirkjuritið - 01.12.1949, Qupperneq 53

SÉRA ÁRNI SIGURÐSSON
307
staddir, fannst til um hvorttveggja, ræðuna og æskufegurð
brúðhjónanna. Gæfan brosti við þeim. Þau eignuðust 3
börn: Ragnheiði og Ingibjörgu, húsfreyjur í Reykjavík,
og Þórarin, nemanda í Menntaskólanum.
m.
Þegar séra Árni hefur prestsstarf sitt í Fríkirkjusöfn-
uðinum, er hann einum vetri miður en þrítugur. Það var
mikið í fang færzt að takast á hendur þjónustu þessa stóra
safnaðar, sem var með stærstu söfnuðum landsins og óx
jafnt og þétt. En séra Árni gegndi þegar hinum marghátt-
uðu störfum svo að hvergi sveif, enda varð samvinna
þegar góð við ýmsa af helztu forystumönnum safnaðarins.
Er það skylt og maklegt, að prestsstarf séra Árna
fyrir Fríkirkjusöfnuðinn í 27 ár verði rakið og minning
þess geymd komandi tímum, og efa ég ekki, að söfnuður
hans muni gjöra það. En í stuttri tímaritsgrein er ekki
unnt að drepa nema á fátt eitt. Atorka og samvizkusemi
einkenndi allt, er hann vann söfnuði sínum.
Hann skildi vel orð Páls postula um daglega ónæðið,
sem fyrir kemur ofan á allt annað, áhyggjuna fyrir öllum
söfnuðinum: Hver er sjúkur, að ég sé ekki sjúkur? Hver
hneykslast, að ég brenni ekki? Svo bar séra Árni söfnuð
sinn fyrir brjósti jafnt í gleði og sorg. Þær voru oft ekki
margar næðisstundir hans. Og stundum gat dagurinn farið
í það, sem aðrir kynnu að telja smámuni og hégóma. En
séra Árni leit ekki svo á. Hversu vandasöm störf sem
hann var að vinna, laut hann þegar að því litla, er þörf
einhvers bauð. Hann vissi það, að sá, sem er trúr í mjög
litlu, verður einnig trúr í stóru. Og trúr vildi hann um
fram allt reynast söfnuði sínum og Drottni. Honum var oft.
hugsað til orðanna: Þér vinn ég það sem ég vinn. Þá
konungshollustu vildi hann sýna Kristi í starfinu fyrir
söfnuðinn.