Kirkjuritið - 01.10.1958, Blaðsíða 9

Séra Jón Norðfjörð Jóhannessen.
Hinn 21. júlí síðastliðinn átti
kirkja Islands á bak að sjá dygg-
um og trúum þjóni, séra Jóni
Norðfjörð Jóhannessen, er and-
aðist nær áttræður að aldri. Hann
sagði eitt sinn við mig: „Það er
ekki rétt að nefna okkur, mig og
mína lík,a, fyrrverandi presta.
Það má kalla okkur fyrrverandi
sóknarpresta. En við erum vígð-
ir prestsvígslu og prestar verðum
við alla ævi“. Þetta var honum
mjög viðkvæmt mál, og það lýsir
honum vel. Hann hugsaði eins og séra Valdimar Briem um
Guðs ríkis starfið:
Á meðan tungan má sig hræra,
á meðan hjartað nokkuð kann sig bæra,
hvert andartak, hvert æðarslag
Guðs engla s)-ngi dýrðarlag.
Séra Jón var fæddur í Reykjavík 6. október 1878, sonur
Jóhanns skipstjóra Jóihannssonar og Ingibjargar Laurínu
Jónsdóttur Norðfjörðs, konu hans. Hann missti föður sinn
5 mánaða gamall, og gjörðust þá kjörforeldrar hans Matthias
Johannessen verzlunarstjóri og Magnea móðursystir hans.
Séra Jón varð stúdent 1899 og fór þá til Vesturheims til þess
að hitta móður sína. 1 förinni komst hann að starfi í lyfja-
búð, og varð þekking hans í þeim efnum mörgum sóknar-
börnum hans síðar að góðum notum. Hann varð kandídat í
guðfræði 1903 og vígðist sama ár aðstoðarprestur séra Jón-
asar Hallgrímssonar að Kolfreyjustað. Árið 1905 var honum