Kirkjuritið - 01.06.1960, Blaðsíða 33

KIRKJURITIÐ 271
landlækni Sveinssyni, þeim sama, er Sveinn Pálsson læknir og
náttúrufræðingur lærði hjá.
Séra Jakob var einnig mikill dugnaðar- og búsýslumaður
og bjó í Gaulverjabæ stóru búi. Hann var og ágætur barna-
fræðari og hjálpaði mörgum unglingnum á framfarabrautinni.
Á prestsskaparárum hans var nýja sálmabókin, sem svo var
oefnd, tekin í notkun í flestum kirkjum landsins og hætt að
nota Grallarann.
Eftir séra Jakob komu tveir Pálar í röð, séra Páll Ingi-
niundarson og séra Páll Sigurðsson, stórmerkir menn, hvor á
sína. vísu.
Séra Páll Ingimundarson var prestssonur frá Ólafsvöllum
á Skeiðum, séra Ingimundar Gunnarssonar og Guðrúnar Árna-
dóttur, systur séra Jakobs. Páll mun að einhverju leyti hafa
alizt upp hjá móðurbróður sínum í Gaulverjabæ og varð að-
stoðarprestur hans 27 ára gamall 1839. Síðar, eða 1856, fékk
séra Páll veitingu fyrir prestakallinu, en þá var búið að skipta
Því stórum, nýtt prestakall allfjölmennt var stofnað, Stokks-
eyrarprestakall. Greinilega má sjá, að safnaðarfólki því, sem
séra Páll skildist nú við, var mikil eftirsjá i honum. í fundar-
gerðarbók skólans á Eyrarbakka stendur: „Presturinn séra
Páll Ingimundarson er nú hættur að vera presturinn okkar.“
Séra Páll Ingimundarson er kunnastur fyrir afskipti sín af
skólamálum. Mjög líklegt er, að séra Páll hafi verið upphafs-
maður þess, að skóli var stofnaður á Eyrarbakka fyrir meira
eri einni öld.
Sá prestur, sem flestum kemur í hug enn í dag, þegar minnzt
er á Gaulverjabæ, er séra Páll Sigurðsson. Hann er lang-
kunnastur síðari tíma presta í Gaulverjabæ og gnæfir hátt
yfir, að sínu leyti eins og séra Torfi um miðbik 17. aldar.
Elztu menn í Gaulverjabæjarsókn muna enn andlega stór-
^ennið og ljúmennið séra Pál.
Hann var ættaður að norðan, bóndasonur frá Bakka í Vatns-
úal. þar fæddist hann 16. júlí 1839. Hann var framúrskarandi
Safaður maður og glæsilegur. Hann vígðist að Miðdal í Laug-
ardal, síðan fékk hann veitingu fyrir Hjaltabakka, nálægt
^skustöðvunum, en fékk Gaulverjabæ 2. febrúar 1880. Þar var
hann prestur til æviloka, en þau urðu allslysaleg. Hann, þessi
frækni maður, „féll, er hann ætlaði að stíga á hestbak til þess