Kirkjuritið - 01.04.1965, Blaðsíða 9

Arni Árnason, dr. med..
Hvers þarfnast íslenzka kirkjan
á vorum dögum?
Mörgum er þessi spurning í liuga og liún liefnr verið borin
fram og rædd oftar en einu sinni í einliverri mynd. Það er margt
> lífi vorn og starfi, sem kirkjan þarfnast á öllum tímum og vér
megum sjálfir ekki heldur án vera. Það verður ekki tekið hér
til umræðu, en svo að vikið sé að ofangreindri spurningu sérstak-
lega, ])á má svara henni þannig í stytztu máli, að kirkjan þarfn-
»st vakningar, liugarfarsbreytingar með þjóðinni.
En þetta nægir spyrjandanum ekki fyllilega. Hann vill einnig
fá að vita, livernig vinna megi að því, liverra ráða megi neyta,
Þ1 þess að svo megi verða. Vér biðjum Guð um daglegt brauð,
en getum þó ekki vænzt þess, að steiktar gæsir fljúgi oss í rnunn.
Það er Guð, sem ávöxtinn gefur, en það skiptir máli, livernig
sáð er. Og spyrjandinn vill fá hendingar og leiðbeiningar um
það atriði. Þótt langt sé frá því, að þær verði gefnar hér til
neinnar hlítar, skal spurningin samt tekin til meðferðar.
Orðalag spurningarinnar bendir til þess, að annað livort liafi
starfsemin í þjónustu krisninnar á landi voru brevtzt til liins
verra, eða að kirkjan þarfnist annars og meira en áður var, nema
hvort tveggja sé. Og því er einmitt þannig farið. Þeir, sem á um-
liðnum öldum liafa að langmestu leyti unnið fyrir kristni og
kirkju liér á landi, eru prestarnir og heimilin. Breyttir þjóð-
nættir og þjóðlíf miða nú að því, að draga úr álirifum þessara
nfVila, draga úr áhrifum prestanna til kristilegrar fræðslu og for-
ystu æskulýðsins og að gjöra heimilin illa fær og vanmegnug