Kirkjuritið - 01.04.1965, Síða 42

232
KIHKJURITIÐ
um þessi efni nú á dögum, guðfræðiritin eru orðin svo afar sér-
liæfð, að þess er varla að vænta að meira að segja stórgáfaðir
leikmenn geti verulega botnað í þeim. Málfærið sjálft er tæp-
lega skiljanlegt og gjáin milli predikunarstólsins og kirkju-
bekkjanna víkkar stöðugt.
En eittbvað liljótum vér samt að eiga sameiginlegt lil að
standa á og réttlæta trú vora með. Ég bef fyrir mitt leyti liall-
ast að því að sá grundvöllur sé fremur persónuleg reynsla en
ytra kenningarvald. Svo fremi að vér getum ekki haldið því
fram að eiga sjálfir samfélag við Guð, er ekki líklegt að vér
liöfum mjög sannfærandi áhrif á aðra. En ég liygg að flesl trú-
að fólk, geti vitnað til ákveðinna stunda þótl fáar kunni að vera,
þegar það liefur átt ljósa og óliagganlega meðvitund um návist
Guðs.
Sjálfur mundi ég vitna til sumarkvölds á Cricciethklettunum,
þegar mér fannst ég allt að því þreifa á Guð'i. Einnig til lirifn-
ingarstunda, sem undursamleg tónlist, innblásinn skáldskapur
og sameiginleg tilbeiðsla befur vakið mér. En fyrst og fremst
mundi ég vitna til þeirrar almennu tilfinningar manna yfirleitt
•— þótt hún sé eins og annað misrík — fyrir því, að vér njótum
styrks og liandleiðslu Guðs í önnurn liins daglega lífs.
Áhrifin af samfélagi Krists í lielgidóminum fylgja oss lieim
og á vinnustaðina, bvort heldur í borg eða byggð. Það lielgar
alla tilveruna, sem verður oss sýnilegt ytra tákn ósýnilegrar and-
legar staðreyndar. Návist Krists gefur daglega lífinu aukið gildi
og verndar oss bæði frá þeirri tilfinningasemi, er leiðir til
ímyndunarveiki og þeim sljóleika, sem befur örvæntingu í för
með sér. Hún liervæðir oss gegn þjáningunni og gerir gleðina
mikilsverða. Hún gefur störfunum tilgang og segir oss til um
livernig eyða beri tómstundunum. I stuttu máli þroskar luin
með oss guðseðlið svo að vér getum notið samfélags lians eilíf-
Iega“.
(Ur œvisögu W'ands, jyrrverandi Lundúnabiskups)•
Aðalfundur prestskvennafélags Islands
vcriVur haldinn í félagslieiinili Neskirkju föstudaginn 25. júní n. k. kl. 2.
STJÓRNIN.