Kirkjuritið - 01.02.1966, Qupperneq 11

KIRKJUBITIÐ 57
var viðstaddur þrjár miklar og minnisstæðar atliafnir,
0111 aHar tilheyrðu lokaþætti þingsins.
Hin fyrsta þeirra var laugardaginn 4. desember í Pálskirkju,
0,1 sú kirkja er að líkindum elzta kirkja í Róm, að meginstofni,
“8 vafalítið eitt hið fegursta liús á jörð. Þarna komu saman
'truar og gestir þingsins að boði páfa til þess að hiðja fvrir
einingu kristinna manna. Atliöfnin var einföld í sniðum,
^nignii- Davíðs-sálmar í víxlsöng og lesnir ritningarkaflar.
est var lesið og sungið á latínu en einnig nokkuð á frönsku
°S ensku. Sunginn var lútherskur sálmur, erkiliitherskur,
‘l Illl,rinn kunni og góði „Nú gjaldi Guði þökk“. Hann var
]ljllPnn a ensku. Þá flutti páfi ræðu á frönsku, viturlega og
‘ýja. Síðan var beðin lítanía á ensku, er lauk með Faðirvori
°? 8^yldi liver fara með þá bæn á sínu móðurmáli. Þegar
I'afi hafði lýst postullegri blessun, sungu allir Maríusálminn
a?nificat: Önd mín miklar Drottin.
^nnars var það eitt af einkennum þessa þings, hve bænar-
°? SnSsþjónustulífið var ríkur þáttur. Hið sama er raunar
se?ja um lútlierska heimsþingið í Helsinki 1963. Það vita
■la^nt lútlierskir sem kaþólskir, að umræður eru fánýtar, áætl-
arilr á sandi reistar, málflutningur kirkjunnar hljómlaus og
llr og starf hennar allt andvana lík til einskis neytt, ef
þetta
er ekki vígt og helgað af bæn. „Bænir vorar mætast á
ja^a^Undi“, sagði Söderblom einu sinni í símskeyti til kirkju-
I 1 toSa erlendis á fyrri styrjaldarárum, þegar bilið virtist
"að óbrúanlegast milli þjóða og kirkna.
riðjudaginn 7. des. fór fram hátíðleg páfamessa í Péturs-
tÞar lýsti páfi afgreiðslu síðustu mála, sem þingið hafði
lneðferðar. En áhrifaríkastur þáttur þessarar athafnar var
j.j rvTSlngin um það, að bannsetning sú, sem fulltrúi páfa
uttx yfir patriarkanum í Konstantínópel og kirkju hans árið
■ skyldi ómerkt og beðið fyrirgefningar á þeim aðgerð-
11111 • Bréf um þetta til Aþenagórasar patriarka var lesið tipp
°s. síðan afhent fulltrúa hans. Sams konar yfirlýsing var kunn-
jJ°rð í Konstantínópel á samri stundu og þessu var lýst í
°m. Það, sem fram fór á þessari stundu, er í Ijósi sögunnar
. te8a mikilvægt og mun verða áhrifamikið um innbyrðis
torf þessara tveggja merku kirkjudeilda. Engir, sem við-
í lr voru þessa athöfn í Péturskirkju, gengu þess duldir,