Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 12

442
KIRKJUKITIÐ
Er fáanleg örugg vitneskja urn trúarlíf þar eystra nú?
Já, að' vissu marki. Ég las í sumar í ensku blaði viðtal við
erkibiskupinn, sem er æðsti maður grísk-kaþólskra manna a
Englandi og víð'ar. Hann fer árlega lieim til Rússlantls til að
gefa patríarkinum í Moskvu skýrslu um ástand og horfur
kristninnar á Vesturlöndum og ennfremur til að flvtja fyrir-
lestra unguni verð'andi prestum þar eystra. Hann segir, að i
kristnum söfnuðum í Rússlandi séu nú um 30 milljónir yfir-
lýstra kristinna manna, sem sæki kirkju, og að einkum sé það
atbyglisvert, að ungt fólk alið upp við áróður fyrir guðleysi
sæki í vaxandi mæli til kirkjunnar, ýmist til að' fræðast uxn
trú og trúarlíf eð'a til að gerast starfandi meðlimir kirkjunnar.
Eru til áreiSanlegar skýrslur um slíka þátttöku?
Fyrir 3—4 árum voru gerðar ítarlegar kannanir í tveiin stærstu
borgunum, Moskvu og Leningrad og umliverfi þeirra. Ekki
var leitað til gamla fólksins því að meðalaldur þeirra, seiu
spurðir voru, var 27 ár. Þá virtist koma í Ijós, að 47 af hverju
bundraði þessa unga fólks lætur skíra böm sín, þ. á. m. lang"
flestir liáskólastúdentar í Moskvu og nálega 65 af liverju hundr-
aði faglærðra verkamanna.
Samt þarf að leita vandlega í Leningrad, þeirri fögru borgi
að' ytri vitnisburðum um kirkjulíf. Grísk-kaþólska kirkjan gal
ekki veitt viðnám guðlausum öflum byltingarinnar 1917. Hún
átti sína lærdómsmenn og sína heilögu menn. En svo háð
var liún afturbaldsöflum keisaradæmisins, að bún hlaut að
falla með því. Fyrir ferðamanninum vaka margar myndir i
Leningrad. Þegar bann borfir t. d. á höfuð'kirkjuna skreytta
að utan með 100 kílóum af lireinu gulli og öðmm 100 að
utan og lrugsar um samband þessara kirkna við auðugan aðal
í glæstum liöllum en skort og bungur milljóna eða tugmilljóna
öreiga bins vegar, verður skiljanlegt, að flóðalda byltingar-
innar blaut að falla þungt á rússnesku kirkjuna. Enda er bún
nú ekki annað en svipur bjá fyrri sjón að’ ytri vegsemd, — livað
sem vera kann um bið innra líf liennar.
HvaS er t. d. um lijónavígslur?
Borgaralegar giftingar einar bafa lagagildi, en slíkt er víðar
en í Sovétríkjunum. Yið fóram í „giftingabölliua“ í Leningrað