Kirkjuritið - 01.12.1970, Side 38

Séra Árni Sigur&sson:
flutt vi& vígslu Húnavallarskólans í A ustur-Húnavatnssýslu,
7. nóvember 1970
Góðir samkomugestir!
í heilagri ritningu segir: „Afla þér vizku, afla þér liygginda.
Gleym eigi og vík eigi frá orðum munns míns. Hafna henni
eigi þá mun liún varðveita þig, elska liana, þá mun hún veriula
bíg-“
Þessi ahlagömlu orð liins liehreska spekings, urðu mér efst
í liuga hér í dag, á þessari liátíðlegu stundu, við vígslu jiess-
arar glæsilegu skólastofnunar, Húnavallarskólans.
I raun réttri fela þessi orð, sem töhið eru lil vor í dag, innsta
kjarna þeirra sanninda, er vér mennirnir sækjumst eftir a
Iiinni sífelldu þekkingarleit vorri. Þau endurspegla liin mikln
lífssannindi, sein vilja svo oft gleymast á þeim hraðfleyg11
tímum er vér lifum á. Þeim er fyrst og fremst heint til æsku-
fólksins. Til þeirra er helga sig þekkingarleitinni á hverjum
tíma.
Þau tala einnig til mín og þín, í dag, þar sem vizkan og
hyggindin eru svo mikilsverðir þættir hins daglega lífs.
„Afla þér vizku, afla þér hygginda,“ er mælt til vor í dag
liér á þessari hátíðlegu stundu. En livers vegna eiga þessi n®r
tvö þúsund ára orð erindi við mig og þig?
Það er vegna jiess, að Jiau eru sönn heilræði ungnm °S
gömlum, töluð út frá hjarta spekingsins forna og runnin fr:l
þeirri uppsprettulind, helgri bók, sem vér mennirnir megun’
ekki vera án, til jiess að geta lifað hamingjunnar lífi á laiuh
voru.
Vizkan, liyggindin, jiessir tveir höfuðþættir, eiga einnig
vera hornsteinar sérliverrar menntastofnunar.
Þeir hafa um aldir verið undirrót jiess stefs, sem Idjómuðu