Kirkjuritið - 01.06.1975, Blaðsíða 36

af heiminum, og sent fólk sitt inn í
heiminn á ný, sem þjóna og votta, til
eflingar ríki sínu, uppbyggingar lík-
ama Krists og helgunar nafns síns. ViS
játum með blygðun, að við höfum oft
neitað köllun okkar og okkur mistek-
izt í kristniboðinu, með því að sam-
lagazt heiminum eða dregið okkur út
úr honum. Þó fögnum við því, að fagn-
aðarerindið er dýrmætur fjársjóður,
jafnvel þótt það sé borið í jarðneskum
leirkerjum. Til þess að okkur megi
auðnast að gera þennan fjársjóð heyr-
um kunnan í krafti Heilags Anda, ósk-
um við okkur endurnýjunar og helg-
unar.
Jes. 40:28; Matt. 28:19; Ef. 1:11;
Post 15:14; Joh. 17:6, 18; Ef. 4:12;
I. Kor. 5:10; Róm. 12:2.
2. Myndugleiki og kraftur Biblíunnar
Við höldum fram guðlegum innblæstri,
sannleiksgildi og myndugleika rita N.
T. og G.T. í heild sinni, sem hins eina
ritaða orðs Guðs, án villu í öllu því er
það boðar, og sem hins eina mæli-
kvarða trúar og verka. Við höldum
einnig fram krafti Orðs Guðs, til að
gera grein fyrir markmiði hans með
frelsuninni. Boðskapur Biblíunnar er
stílaður til allra manna. Opinberun
Guðs í Kristi og Ritningunni er óum-
breytanleg. Heilagur Andi talar í og
gegnum hana enn þann dag í dag.
Hann hvetur huga lýðs Guðs í sér-
hverju menningarsamfélagi, til að taka
við sannleika hennar með eigin augum
og birtir því allri kirkjunni æ meira af
hinni margvíslegu speki Guðs.
II. Tím. 3:16; II. Pét. 1:21; Jóh. 10:35;
Jes. 55:11; I. Kor. 1:21; Róm. 1:16!
Matt. 5:17, 18; Júdas 3; Ef. 1:17, 181
3:10, 18.
3. Hinn einstæði og algildi Kristur
Við staðhæfum, að til sé einungis einn
Frelsari og eitt fagnaðarerindi, þótt að'
ferðir við boðskap fagnaðarerindisin5
séu mjög breytilegar. Við gerum okkui'
Ijóst, að allir menn hafa hlotið nokkr3
vitneskju um Guð vegna almennrar op'
inberunar í náttúrunni. Við neitum Þ°’
að hún geti frelsað, því menn kæfa
sannleikann með rangsleitni sinni. Víð
höfnum hvers konar trúarbragðablend'
ingi og trúarbragðasamtölum, semgef3
í skyn, að Kristur tali jafnt í öllum trú'
arbrögðum og hugmyndafræðikerfun1’
á þeim forsendum, að slíkt er níð un1
Krist. Jesús Kristur, sem sjálfur var
Guð-maður og gaf sjálfan sig se^
hið eina lausnargjald syndara, e<
hinn eini meðalgangari Guðs
manna. Ekkert annað nafn er til, se^
okkur sé ætlað fyrir hólpnum að verð5’
Allir menn eru glataðir og týndir vegna
syndar, en Guð elskar alla menn
vill ekki að neinn glatist, heldur að
ir verði hólpnir. Þó hafna þeir, se^
hafna Kristi, gleði hjálpræðisins
dæma sjálfa sig til eilífs aðskilnað3r
frá Guði. Að boða Krist sem ,,Frelsarí!
alls heimsins", er ekki að staðhasf3,
að allir menn séu ósjálfrátt eða endan'
lega orðnir hólpnir og því síður að
frelsi í Kristi í öðrum trúarbrögðLk11'
Það er öllu heldur að boða kæriei^
Guðs til handa heimi syndara og ð
bjóða öllum að bregðast við honufl1,
sem Frelsara og Drottni, með iðrLJí1