Kirkjuritið - 01.06.1975, Síða 57

°R- BJÖRN BJÖRNSSON:
Fjölskyldan
w
i
Ijósi
Hristilegrar
siðfræði
SÍÐARI HLUTI
í fyrra erindi mínu, þar sem einkum
var fjallað um breytingar á stöðu og
hlutverki fjölskyldunnar, var lítillega
að bví vikið, að ýmsir beri ugg í brjósti
varðandi heill þessarar frumeiningar
samfélagsins í framtíðinni. Var þá
jafnframt gefið fyrirheit um, að í síð-
ara erindi mínu yrði nánar rætt um
nokkur þau einkenni, sem virðast
benda til veikrar stöðu fjölskyldunnar
eða jafnvel til upplausnar hennar, ef
dýpra er tekið í árinni.
Ef við í upphafi máls gerum saman-
burð á stöðu kjarnafjölskyldu nútím-
ans og stórfjölskyldu bændasamfél-
agsins, þá kemur fljótt í Ijós, að mun
fleiri stoðum var skotið undir stórfjöl-
skylduna. Sést það gleggst á því, að
hlutverk stórfjölskyldunnar var mjög
margþætt, og greip inn á flest ef ekki
öll athafnasvið einstaklingsins. Mjög
mikilvæg var í þessu sambandi sú
staðreynd, að heimilið og vinnustaður-
inn var nánast einn og sami staðurinn.
FjölskyIdulffið var svo nátengt atvinnu-
lífinu, að vart var mögulegt að greina,
hvar og hvenær öðru sleppti og hitt
tók við. Til enn frekari styrkingar á
þessum sterku tengslum fjölskyldu- og
atvinnulífs átti sér stað verkaskipting
innan fjölskyldunnar, sem var í fyllsta
samræmi við þarfir atvinnulífsins.
Heimilin voru margmenn, sem kunnugt
er, og ekki óalgengt, að þrjár til fjórar
kynslóðir ættu sína fulltrúa innan fjöl-
skyldunnar. Þetta margmenni að við-
bættri mikilli aldursdreifingu hjálpaði
til að gera verkaskiptinguna hag-
kvæma og eðlilega.
Engum vafa er undirorpið að félags-
leg staða þessarar fjölskyldu var sterk.
Þrátt fyrir að atvinnuhættir væru í
135