Kirkjuritið - 01.06.1975, Qupperneq 71

rannan. ÞaS, sem Devtero-Jesaja
!e9ir um Guð, skaparann, setur hann
í hið
ha
nanasta samhengi við það, sem
nn mœlir um Guð, frelsarann, þann,
fern hjálpar og er lausnarinn. Hér er
. a e'nnig fyrsta grein trúarjátningar-
'nnar túlkuð í Ijósi annarrar greinar.
Sérhver tilraun til að einangra um-
Sa9nir um skaparann og sköpunina
dur því, ag vjg förum á mis við
^°fuðatriði í frásögnum Biblíunnar
arT1 sköpunina. Við getum séð þetta
Pvh að allt of mikið hefur verið
^ert úr þv(, hvort Genesis 1 og 2 birti
j^r a^9reindar sögur eða ekki, sem
1 seu ólíkar um ritunartima og
Qer ■ hetta er auðvitað mikilvœgt
, r' ' fil rétts skilnings á texta, en
etta hefði ekki átt að leiða til svo
he°ranC^œ®ra skýringa eins og raun
r a orðið. Svo lengi sem hinir tveir
ar)rstu hapitular Biblíunnar eru ein-
9 aðir og litnir sem hinar einu
si Unverulegu heimildir Biblíunnar um
vapunina, þá hljóta skýrendur að
r, ósammála.
n a' sem á hinn bóginn skilur, að
sem Synlegt er að taka tillif fil alls'
Sa9t er um sköpunina í allri Bibl-
eu . ' nann ser, að þessi vandi er
um' fV°na Hann kemst að raun
vitn' B ' að ' Biblíunni eru margir
um t' Urðir um sköpunina, frá ýms-
Qg lrnum, orðaðir á mismunandi hátt
SvnSe^'r ^ram með mjög ólíku móti.
ar hans
e8a fvcer,
- r kans við spurning
unni um eina
lr sögur í Genesis 1 og 2 breyt-
Unna9U Um það' að frásögn Biblí-
h)a er auðsœilega margvísleg.
ing n mun miklu fremur skilja þýð-
í qq | ss< lofgjörðin til skaparans
m atestamentinu nœr yfir þúsund
ára sögu og býr yfir stórkostlegri fyll-
ingu og víðfeðmi. Hann hefir ekki
lengur áhyggjur af því, að málið og
forsendur frásagnanna um sköpunina
taka slíkum breytingum með þessu
víðfeðmi.
(3) Við förum á mis við einn höf-
uðþátt Bibllunnar, ef við veitum því
ekki athygli frá upphafi, að hinn
mikli auður vitnisburða Biblíunnar
um skaparann og sköpunina er sam-
ofinn lofgjörð til Guðs. Við höfum til
þessa rœtt um vitnisburði, umsagnir
um sköpunina, og þetta er það, sem
venjulega er gjört. Leiti menn rceki-
lega og safni með kostgœfni saman
því, sem öll Biblían segir um sköpun
og skapara og leyfi þessum umsögn-
um að ná taki á sér, þá komast þeir
ekki undan þvt að sjá, að þetta
eru ekki vitnisburðir eða forsendur í
ströngum skilningi, því að hvorki er
rœtt um sköpunina né skaparann svo
sem verið sé að lýsa þessu á áþreif-
anlegan hátt né heldur að ’hcetti kenn-
ingarfrœðinnar. Hitt er sanni nœr, að
megin hluti þess, sem sagt er um
skaparann og sköpunina, er samofið
lofg jörðinni til Guðs, og þetta er
tvennt ólíkt. Þegar þeir, sem rituðu
Biblíuna rœða um skaparann og
sköpunina, þá brýzt fram lofgjörðin
um hátign Guðs, fagnandi, einlceg og
eðlileg lofgjörð um dýrð hans.
Við verðum því að losa okkur með
öllu við hina gömlu hindrun, sem er
fyrirfram gerðar skoðanir um sköpun-
arsöguna í upphafi Biblíunnar. Þegar
saman eru bornir Genesis 1 og 2 við
hundruð vitnisburða um skaparann
og sköpunina, samofnir lofgjörð til
Guðs, þá gceti virzt, að þessir tveir
149