Kirkjuritið - 01.06.1976, Blaðsíða 29

b°ðssöla, Kaupmannahöfn 1961.
Bib|ía, tað er Helga bók, Gamla testa-
^entið og nýgja, týdd úr frummálinu.“
Já, og hvað stendur svo? Ég
að þarna stæði einhvers staðar
eitthvað um, að konungurinn hefði lög-
9'tt hana.
— ,,Sett í gildi hefur hansara
átign Friðrikur kóngur IX., 27. febrúar
1961“ - Það er svo, já.
Faðir minn var fjörutíu ár á sjó
? Ve skammt er síðan sjómannasálmur
u° ,annesar, Elíesersöngurinn, var birt-
r 1 Kirkjuriti, að þess gerist naumast
Sj0r1. setja hann hér á blað þessu
s'nni' Hins vegar er Jóhannes að því
Urður, hvort sálmurinn hafi verið
Ur af sérstöku tilefni. Hann segir,
ein SV° haf' ekki verið’ Þetta hafi að"
s komið yfir sig þar í skipinu.
er annieikurinn er sá, að Jóhannesi
nargt auðvelt, sem öðrum mönnum
Umhendis- Hann yrkir, þegar tilefni
öQru eSa- Þörf krefur' teiknar einnig
inm 01 mörmum fimlegar. [ bláu bók-
göm ?m tvö eftir bann, annað
u afmæliskveðja, ort til Steinunn-
henn Spóastöðum á sextugsafmæli
einnigr'ta?^a® sJálfse9®u berst Þá
skem að ste'nunni, sem var svo
eru mtile9a merkileg kona, að enn
sér t-,lnir hennar að minnast hennar
Urn UpPbyggingar og öðrum mönn-
ung ' iærcfems- Fötluð var hún, og
,öVarð hun ei<i<ja með börn sín
einurg6? ekki biiaði henni kjarkur og
flest æi<Ur ias hún og kunni að sjá
sinn m.6ð ei9in augum. Sóknarprest
’ era Brynjólf, studdi hún, þegar
aðrir vildu hrinda, og tveir ungir guð-
fræðingar, sem síðar urðu meðal
fremstu kennimanna, festu við hana
vináttu. Þau Jóhannes urðu einnig
vinir, en ekki ávallt sammála, þegar
kom að trúnni og kenningunni. Með
einum huga voru þau þó, er þau skild-
ust síðast í þessum heimi og áttu
sömu heimvon.
Hitt Ijóðið hefur Jóhannes flutt for-
eldrum sínum, Kristínu Jóhannesdótt-
ur og Sigurði Sigurðssyni á gullbrúð-
kaupsdegi þeirra, 5. júní árið 1941.
Þar í er þetta erindi:
Já, gott var að treysta hans heilögu
hönd,
er hafrótið ógnaði fleyi.
Og kæmuzt þið upp undir klettótta
strönd,
þá krossinn Guðs sonar brást eigi,
því hann er sá viti, sem vísaði leið
á viðsjálu hafi, svo förin varð greið.
Og síðasta erindið hefst með svo-
felldum orðum:
Og siglið nú áfram í blíðasta byr,
og báturinn dugi ykkur lengi.
— Faðir minn var fjörutíu ár á sjó,
segir Jóhannes.
„Velkommen alle her om bord“
En Eliesersöngurinn varð til í norsku
skipi árið 1934. Norska sjómannatrú-
boðið hafði og hefur enn skip í förum
með ströndum Noregs. Þá var það
Elieser 3., og Jóhannes var annar
tveggja predikara um borð. Farið var
107