Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 66

an, sem ég vildi helzt komast hjá.
En vér Þjóðverjar erum villt, gróf og
ofsafengin þjóð, sem ekki er svo auð-
velt að hefja samstarf við, nema mikil
neyð reki til.
Áfram í Guðs nafni! í þýzkri guðs-
þjónustu er fyrst og fremst þörf fyrir
góðan katekisma, sem inniheldur að-
alatriði, er einfaldur í framsetningu
og auðskilinn. Katekismi er fræði, þar
sem heiðingjar, sem vilja gerast kristn-
ir, eru fræddir um trú og verk kristin-
dómsins svo og það, sem á að láta ó-
gert og mönnum ber að vita. Eftir
þessu hafa lærisveinar, sem teknir
voru til slíkrar fræðslu í trúnni, áður
en þeir voru skírðir, verið kallaðir
katekumenar. Þessari fræðslu get eg
ekki skipað betur eða verr, þar sem
hún hefur verið ákveðin frá upphafi
kristninnar og haldizt síðan, þ. e. í
þremur liðum, boðorðunum tíu, trúar-
játningunni og Faðir vor. í þessum
þremur liðum stendur næstum allt
einfalt og stutt, sem nauðsynlegt er
fyrir kristinn mann að vita. Þessi
fræðsla verður að fara þannig fram,
þar sem ekki er enn fyrir hendi sér-
stakur söfnuður, að hún verði flutt í
predikun á stólnum og sögð fyrir eða
lesin upphátt á heimilum kvölds og
morgna fyrir börn og starfsfólk, ef
menn vilja að þau verði kristin. Ekki
skal aðeins farið þannig að, að þau
læri orðin utan að eða lesi þau upp-
hátt, eins og æiður hefur verið hingað
til, heldur séu þau spurð út úr hverj-
um lið og látin svara, hvað hvert atriði
þýði og hvernig þau skilji það. Ef ekki
er hægt að spyrja um allt í einu, þá
skulu menn taka einn lið fyrir á dag.
En þar sem foreldrar eða aðrir forráða-
menn unglinganna vilja ekki leggja á
sig þetta erfiði eða fela öðrum það á
sínum vegum, þá verður ekki komið á
neinum katekisma, nema komið sé á
sérstökum söfnuði eins og fyrr segit’
Nánar tiltekið skulu menn spyrj3
þau þannig: „Hvað biður þú?“ Svar:
„Faðir vor.“ „Hvað þýðir þetta, sem þú
biður: Faðir vor þú, sem ert á himn-
um?“ Svar: „Að Guð er ekki jarðn-
eskur, heldur himneskur faðir, sem vill
gera oss rík og sáluhólpin á himnum-'
„Hvað þýðir þá:... helgist þitt nafn?‘
Svar: „Að vér heiðrum og upphefjum
nafn hans, svo að það verði ekki fyrir
lasti.“ „Hvernig verður það fyrir lasti
og vanhelgað?“ Svar: „Er vér, sem
eigum að vera börn hans, lifum rang-
lega, kennum það, sem rangt er, og
trúum því.“ Enn fremur hvað Guðsríki
sé, hvernig það komi, hvað Guð vilj>*
hvað sé daglegt brauð o. s. frv. Þann-
ig sé einnig farið með trúarjátninguna-
„Hvernig trúir þú?“ Svar: „Eg trúi á
Guð föður.“ Því næst kemur hver lið'
ur, eftir því sem tími vinnst til, eina
eða tveir í einu. Þannig er spurt: „Hvað
þýðir það að trúa á Guð föður almátt'
ugan?“ Svar: „Það þýðir, að vét
treystum honum af hjarta algjörleg3
og væntum af honum með vissu náð-
ar, velvilja, hjálpar og huggunar het
í þessu lífi og að eilífu.“ „Hvað þýð^
að trúa á Jesúm Krist, son hans?
Svar: „Það þýðir, að vér trúum
hjarta, að vér værum að eilífu týndih
ef Kristur hefði ekki dáið fyrir oss o. s-
frv.“ Þannig sé einnig spurt um boð'
orðin tíu, hvað fyrsta, annað, þriðja og
önnur boðorð þýði. Slíkar spurningar
má einnig taka úr bænabók vorri, Þar
sem þessir þrír liðir eru stuttlega út
304