Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 14

Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 14
— Ég hélt áfram náminu, segir Aili. Fyrst tók ég kandidatspróf í heimspeki og síðan embættispróf í guðfræði. Eitt ár milli prófa stundaði ég kennslu, en því næst gerðist ég fulltrúi kristilegu stúdentahreyfingarinnar. Og síðar fann ég, að það starf hafði verið mjög góður skóli til undirbúnings kristniboðsstarf- inu. Þar tók ég einnig þátt í störfum þess hóps, sem nefndur var Sjálfboða- sveit háskólamanna. Þar var mér falið að halda erindi um kristniboð meðal Araba og múhameðstrúarmanna, svo að ég kynntist því dálítið. Þegar ég hafði lokið námi, hugðist ég fyrst gerast kennari til þess að geta borgað námsskuldir mínar. Við vorum ekki kostuð til náms að heiman. Ég fékk kennarastöðu í verksmiðjubæ, og þar var allmargt kommúnista. Þar voru haldin námskeið fyrir verksmiðjufólkið, og var ég einnig beðin að halda erindi um sjálfvalið efni. Ég fjallaði um krist- inn dóm, hvað hann væri í raun og sannleika. Þegar ég hafði lokið erind- inu, bauð ég þeim, sem kynnu að hafa áhuga á að kynna sér Nýja testa- mentið, að hafa biblíulestra fyrir þá. Og nokkrar stúlkur kváðust hafa áhuga og vilja koma. Ég hafði tekið á leigu herbergi hjá presti einum. Ég spurði hann, hvort ég mætti koma með stúlkurnar þang- að. Hann eða öllu heldur kona hans svaraði: ,,Það kemur ekki til mála. Slíku fólki getum við ekki hleypt hér inn. Þetta eru allt kommúnistar.1' — Þetta var að sjálfsögðu eftir frelsis- stríðið, sem jafnframt var stríð gegn kommúnistum. Ég spurði þá, hvar ég mætti vera með þær, og prestur svar- aði: ,,Þú getur farið með þær í kirkj- 252 una.“ „Ekki er hægt að sitja í svona stórri kirkju með fólk, sem aldrei hef- ur sótt kirkju," anzaði ég. Hann sagði, að við mættum vera í skrúðhúsinu. Ég bað svo stúlkurnar að koma þangað á ákveðinni stundu, þar mundum við byrja lesturinn. i fyrsta skipti, sem ég fór þangað, kom enginn. Og næst þegar ég átti að halda erindi á námsskeiðinu, spurði ég svo stúlk- urnar, hvort þær hefðu ekki áhuga, — þar sem þær komu ekki. Þær svöruðu: „Víst höfum við áhuga, en við vorum feimnar að koma í fyrsta skipti. Og þetta er líka í kirkjunni. En nú kom- um við.“ i næsta skipti komu þær þó nokkr- ar og við byrjuðum að lesa í Nýja' testamentinu. Og þetta voru mjög góð- ar stúlkur. Þær voru svo heiðarlegar og einlægar í leit sinni. Það var gott að vera með þeim. Þær spurðu, og við ræddum saman. Oft gengum við sam- an um götur og röbbuðum. Ein þeirra var foringi í æskulýðsfélagi kommún- ista. Hún háði harða innri baráttu. Og einhvern daginn, þegar við vorum á göngu, komu á móti okkur forstjóraf úr verksmiðjunni, sem þær unnu '• Þegar stúlkurnar koma auga á Þa álengdar reyndu þær í flýti að tosa mér inn í hliðargötu. Ég spurði; „Hvers vegna?“ Þær svöruðu: „Þeir eru a® koma þarna.“ — „Já, og hvað um það?“ sagði ég. Og við héldum áfram til móts við þá. Þeir heilsuðu mér. En þegar þeir voru gengnir framhja> sögðu stúlkurnar við mig: „Jæja, kenn- ari, nú misstuð þér alveg mannorðið' úr því að þessir herrar sáu yður með okkur.“ Sú þessara stúlkna, sem var foring1
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.