Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 77

9- Þrepsöngur, (Graduale) og Hallelúja
m®ð ritningarversi eða sekventia þegar
Það á við. Um föstu er sungið föstuvers
(Tractus) 10. Guðspjall (Evangelium).
(Ef predikað er, þá kemur predikunin
hér) 11. Credo (Nikeanska trúarjátn-
ingin). B) Fórnunarmessa. I. Offertor-
iurn. 12. Offertorium (Fórnunarvers). 13.
^órnunarbænir, meðan hostíunni
(brauðinu) er lyft og vatnsdropum
hellt í vín kaleiksins og honum lyft
(Suscipe, Deus, Offerimus). 14. Bænir
ti' Guðs, að fórnin sé þóknanleg (In
spiritu) og að Guð komi og blessi
fórnina (Veni). 15. Blessun reykelsis,
Þegar það er notað, síðan lesinn Ps.
14° (Sálm. 141:2—4). 16. Prestur þvær
hendur sínar og les Ps. 25 (Sálm. 26:
6' 12). 17. Bæn um að heilög þrenn-
mg meðtaki fórnina (Suscipe), svo og
bágbæn (Secreta). II. Canon actionis.
18- Kveðja, lyftum hjörtum (sursum
eorda), þökkum (Gratias). Prefatia:
Sannarlega er það verðugt og rétt
(Vere dignum et justum est), Heil-
a9ur (Sanctus) og Benedictus (Bless-
aður). Hér hefst' hinn eiginlegi Can-
°n missae með aðalkvöldmáltíðarbæn
('bænum), þar sem beðið er, að
Quð þiggi fórnina, 19. vegna kirkj-
Unr|ar, páfa, biskups, trúaðra (Te igit-
Ur), 20. minnist hinna lifandi (Mem-
ento), 21. hinna heilögu (Communi-
°antes), 22. Guð taki við fórninni (Hanc
'gitur), 23. gjörbreyti efnunum (Quam
0 'ationem). 24. Gjörbreyting við lestur
lnnsetningarorðanna (Qui pridie). Þeg-
ar °rðin“ ... því að þetta er líkami
'nn, hafa verið sögð, krýpur prest-
Urinn í tilbeiðslu frammi fyrir hostíunni
e9 'yftir henni, (Elevatio) svo að hinir
ruuöu megi tilbiðja frelsara sinn.
Sama gerist eftir orðin „ ... því að
þetta er kaleikur blóðs míns... í
mína minningu." Síðan fylgja bænir,
þar sem 25. minnzt er þjáningar Krists
(Unde et memores) og hrein, heilög,
óflekkuð hostían er færð Guði, 26.
Bæn um að þiggja fórnargjöfina (Supra
quae). 27. Bæn um himneska blessun
máltíðarinnar (Supplices) 28. Minnzt
látinna (Memento). 29. Bæn um hlut-
deild í samfélagi heilagra (Nobis quo-
que), 30. Niðurlag bænar (Per quem),
doxologia (lofgjörð) með lágri upplyft-
ingu efnanna. III. Máltiðin. Máltíðin er
undirbúin með bæn, 31. Faðir vor (Pat-
er noster). 32. Innskotsbæn, sem felur
[ sér útfærslu síðustu bænar Faðir
vor (Libera nos), svo kallaður Embo-
lismus. Brotning hostíunnar (Fractio
panis) (nú á dögum í þrjá hluti), hluti
settur í kaleikinn. Friðarkveðja (Pax
Domini), 33. Guðs lamb (Agnus Dei),
34. Friðarbæn ásamt friðarkossi altaris
(þrjár bænir prestsins fyrir neyzlu efn-
anna, Domine Jesu Christe, 35. Dom-
ine Jesu Christe Filie Dei vivi, 36.
Perceptio). 37. Prestur neytir brauðs
og víns og biður um leið tvær hljóðar
bænir, sem enda á þessum orðum:
Corpus, Sanguis Domini nostri Jesu
Christi custodiat animam meam in
vitam aeternam. Amen. (Líkami / Blóð
Drottins vors Jesú Krists varðveiti sál
mína til eilífs lífs. Amen). Hér á eftir
neytir söfnuðurinn brauðsins. 38. Þvott-
ur kaleiks og fingra undir bæn (Quod
ore og Corpus tuum). 39. Kommúníu-
vers (Communio), 40, Kommúníubæn
(Postcommunio). 41. Farið, messunni
er lokið (Ite missa est) eða á aðventu
og föstu, Vegsömum Drottin (Bene-
dicamus Domino), sem svarað er með
315