Kirkjuritið - 01.09.1977, Qupperneq 13

sira P kernur þessi gamli maður. Og
gestinrn' Var ^a sofandi. Ég fer með
vakria^ kT ' Stofu 09 ^egar síra ^rni
Um er’ 9a kemur hann niður, og hon-
hef ilver kominn sé. Og ég
Hann ,re' se3 yndislegri móttökur.
aiúg ,l0k vi3 honum með sérstakri
honúm L'Sta3i e hann, tók undir með
rhaðuJV°na annaS slagið, og gamli
báðir Mn Varð svo sæl1 — °9 Þeir
sjá þett er íannst svo lærdómsríkt að
ólíkir m^ Ve^na Þess, að þarna voru
fe>eir litue|^n’ 6n béðir voru guðsmenn.
var aiv^ ^anni9 hvor a annan. Það
eítt afep UnaSsleg heimsókn. Þetta er
dvöiinnj bf’ Sem °9 gieymi ekki fra
a|lt hei' nar' Annars var síra Árni og
0ft V0|.m'liS meS afbrigðum gestrisið.
síra 4rn si<o3anir manna skiptar um
rnenn 09 6!ns °9 venia er um spá-
siálfur sforskald, enda var hann
beim líkastur.
Bet
ra aS lesa
litiS og vita eitthvað
-— prj^.
kynn?t 1 presfum hefur þú náttúrlega
- já skolaárunum?
nú fyrSt’ 3 skslaárunum kynntist ég
Þarf nú ° v fremsf sira Friðriki. Og því
faiað um^Kp að iysa- ^9 haf3i heyrf
eiffhvað af ^ °9 var Þúinn að læra
ir min, e?' ^FfJM-söngvum, sem syst-
hún Vgr ,ri en ég, hafði lært, Þegar
k°m meðV:r0na ' Reykjavík- Hún
af Þeim -etta og kenr|di okkur. Einn
f,ak'«9a er mér alveg sér-
' krin9um sferk ahrif a mi9
Urinm u erminguna. Það var söng-
Síra”FVerer f salnum’‘.
rik var ógleymanlegur á
Sr. FriSrik
allan hátt. Ég var nú oft með honum,
þegar ég gat, og hann var, eins og þú
veizt ekki ófús að hleypa mönnum inn
á sig. Síðasti dagurinn, sem ég var í
Reykjavík, fyrsta vorið þar, var fyrsti
maí. Annan maí fór ég með mótorbáti
upp í Borgarnes. En síðustu nóttina
vakti ég alla hjá síra Friðriki, og ég á
ennþá bók, sem hann skrifaði á og gaf
mér að skilnaði. — Og þetta var, skal
ég segja þér, vorið, sem síra Friðrik
varð fimmtugur. Hann átti afmæli 25.
maí, og mikið langað mig að vera þar.
— Hvaða bók gaf hann þér?
— Það var Söngbók KFUM. Og mér
finnst sú bók enn vera bezt af þeim
bókum.
Svo kynntist ég nú dálítið síra
Bjarna. Hann var mesti predikari
Reykjavíkur um sína daga. Þá kynnt-
ist ég dálítið sr. Jóhanni Þorkelssyni.
Það var svo skemmtilegt og líkt hon-
um, þegar ég hitti hann fyrst. Ég hafði
alltaf erfiðleika með sjónina og fór til
augnlæknis. Það var Anrés Fjeldsted.
Ég veit ekki, hversu lærður hann var
171