Kirkjuritið - 01.09.1977, Blaðsíða 57

Kirkjuritið - 01.09.1977, Blaðsíða 57
tímanum að Ijúka upp hliðum eJjar fyrir jarðarbúum. Ur a9a er einnig lítilsvirt. Hún var áð- .r fyrr hugljómun og ríkidæmi flestra ®endinga í fátækt lífsins. í öllum o alc*skap og listum má það sjá, að Saga er það megindjúp, sem lista- e.enn allra tíma sækja efni til — og lns er spegla skal samtíð. fr ^lfraeðitímabil virðist í þágu hag- ilegra sjónarmiða taka mennta- ^ nu einhæfu námi fyrir ask. Þar fer almenn menntun niður á við, ist «arsvi® °9 hugmyndaheimur þreng- 0 enn taka að miða allt við hagnað jarömi®a niður fyrir sig og horfa til ar' Gleyma því, sem „himinn og K?-' 9e>ma'' <T'G'> gg rkJan leiddi menn í sinni mennt til h' U nts^ni °9 kenndi þeim að horfa ^ ',rn'ns. horfa upp á við. Þar er sá eink"1 munur- Nú ÞeSar eru fyrstu komanni|-^eSSarar stefnubreytin9ar PretTn^ íarnir 35 SPyrja: Þarf latín norður á andnesjum að kunna sPurn' °S 9rísi<u? — Þetta er þursa lng. Kirkjuskólinn var tungumála ÞykiITlælsku,istar skóli. Vitrir menn meirast ^ví betur settir sem þeir vita a, hvar sem þeir eru settir. og S(J ms Vel vera, að bæði sr. Sigurði flafSrn^UJm ^3115 lí,<um- er sækjast tók StUndu9lnævi Þeirra, þá rynni þeim liti|s m ' bug, að latínan kæmi til sáu aid 9risl<an tekin að ryðga. Þeir angur rei hver einn um sig, hver ár- mUnu J3/0 hljóðrar ævi-iðju. Flestir lokum- *![r fe9ia í einlægni að ferða- segia " Hýtir þjónar erum vér. Og Nú k^ með díuPum harmi. ann einhver að spyrja: Hverju munaði það landið, hvort sr. Sigurður Norland, með öll sín tungumál, ræður, Ijóðagerð, píanóspil, fiðluleik, sögu- þekkingu og söng, bjó í Hindisvík á Vatnsnesi, ellegar hann býr í himnin- um og eilífðinni? Eins og sumir menn spyrja í alvöru: Hverju munar það landið, hvort Gullfoss með skrúðann mikla, hvíta og þrefalda regnbogann þar yfir þrumir áfram í auðnunum með landsins voldugu rödd, og afl hans lætur standbjörgin skjálfa um aldur og ævi, ellegar hann er eilíflega horf- inn þaðan, fyrst ekki stendur öll heims- byggðin í kring um hann í einu — og horfir á hann og hlustar á rödd hans daglangt? — Hverju munar það? Guðs orð og fegurð jarðarinnar miða allt við þann, sem kemur. — „Þann, sem til mín kernur": — Það er þessi guðlega sóun, sem gerir fátæka þjóð að ríkri þjóð, fámenna þjóð að stór- þjóð. — Óspillt upphafsland, eins og það kemur beint úr hendi Guðs, býr yfir voldugri sóun. Einstaklingurinn líka. En taki menn að mæla, reikna og virkja fossinn, þá hverfur hinn þre- faldi regnbogi. Þegar þeir menn, sem helst vilja gera öll vötn á íslandi að einu vatni, og öll stórfljót að einu fljóti, lögðu mælispjald á Gullfoss og báðu hann að „hafa við sig stakkaskipti", þá varð sr. Sigurður Norland fyrstur til þess allra manna, svo að ég viti til, að mót- mæla þeirri óhæfu, n. I. Gullfossvirkj- un. Hann orti kvæði, sem heitir: „Gull- foss mældur". Hvers vegna gerðist sr. Sigurður prestur á Vatnsnesi? Ég held ekki að svarið sé: Vegna Hindisvíkur. Ekki átthagabönd, heldur það, sem vinur 215
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.