Kirkjuritið - 01.09.1977, Blaðsíða 41

S,S °®'r siðan, allt til okkar tíma.
t(u U|,urn við ekki lækninguna frá þeim
. 1 Þeirra sem á sjúkrahúsum dvelja
j ®. °9 kristinnar umhyggju njóta.
tju SSUs Kristur læknar. Einn af þeim
UrinSnsr' við til að þakka, útlending-
sér n.S6rn fyrii’litnastur var, hinir flýttu
UrT1 U ' straumkast lífsins, að berjast
efni<Tk æl 09 haakka fyrir lífsgæðum
fnishyggjunnar.
breyf8SSU vi^horfi mannshugans er
ag ej'nffin minni, ef til viil engin. Það
sem 1? af bverjum tíu vili þakka það
lifsdaga0tt'Pn 9efur’ iifslán 09
pál^ 6r krossfestur með Kristi, sagði
lifir 0stu,a: „Sjálfur lifi ég ekki
Ler, Ur f mér'
bcen. Aða|’^etUI" en9'nn n®® ' Þ0KK °9
ari þg|^, 'fa ' trúnni á Guðs son. Þess-
09 hlúa 'l11 kirkjan byggja á, rækta
Sarhan h’9 ^688 ve3na k°mum við
aö mii-,rer ' Skaiholtskirkju í dag, til
gleðjast og jiakka.
ar hanriu-118' é Þessum stað krist
aður 0Q 'Öslu' Hér var staður h
Sern lean'^éur ' trúnni á Guðs i
Sfaður VaUr stalfan sig í sölur
kristni var ^ 9efinn> kirkja var ri
Serh hjarta^rUndVÖ'luö 09 skolinn
legs sta f 1 heim hjartslætti kir
'nn á ö|| ’. er náði um nær allt I
V6rSandi n mannlegs lífs. Hér fe
kiark til a»reStar sína menntun
f?'S P°stula9etaQ tek'5 Undir játi
arnar, heu ”Stalfur lifi ég 1
^ v 'ír lifir Kristur I mér.“
her á þessum stað, í S
holti, þar sem menning og menntun
var grundvölluð. Héðari fékk orðið
þann styrk, að það var skrifað og
boðað. íslenskar fornbókmenntir varða
þennan stað, þannig að það gleymist
engum íslendingi, hverrar þjóðar hann
er og hvað Skálholt er.
Hitt gæti gleymst, að Skálholt var
áður sem höfuðstaður og á grunni
þessa guðshúss, sem við nú stöndum
á eru grunnar annarra húsa, sem bera
vitni um menningu, stórhug og sjálf-
stæði þjóðar og kirkju, eða hvar á
norðurhveli jarðar finnum við sjálf-
stæðari og sterkari kirkju, kirkju, sem
átti sterkara skrifað orð, allt frá bók-
menntunum í heild til einstakra þátta,
þar sem allir fegurstu gimsteinarnir
fágast af trúarreynslu höfunda og
flytja boðskap kristinnar trúar? Krists-
drápa, Geisli, Harmsól, Líknarbraut,
Sólarljóð, Lilja, Rósa, Davíðsdiktur og
fleiri eru þeir gimsteinarnir allt til
Passíusálmanna, sem enn eru fægðir
af þeim sem heyra og kristinni trú
lúta. Höfundar þessara gimsteina áttu
áreiðanlega margt sameiginlegt með
Páli postula. í Ijóðum sínum endur-
spegla þeir sérstæða trúarreynslu og
fullvissu kristinnar vonar.
,,Ég er krossfestur með Kristi,“
voru orð Páls og var einnig bænar-
hugsun séra Hallgríms í Passíusálm-
unum. Þessi er vitnisburður bókmennt-
anna og sagan geymir einnig hversu
sjálfstæð kirkjan var og rústirnar hér
undir geyma sögu um stærstu dóm-
kirkju af trjáviði á norðurhveli jarðar.
En sagan nær lengra. Þetta hús sem
við stöndum í vitnar um nýja fram-
tíðarsýn eftir blindu og smán. Ef hægt
er að tala um krossfestingu helgidóms
199