Kirkjuritið - 01.09.1977, Blaðsíða 10

allar ytri aðstæður hindruðu það, —
þá gat ég ekki annað en haldið áfram.
Ég er alveg hissa á því núna, — þegar
ég lít yfir prestskapinn, — að það er
undarlegt, að ég skyldi ekki hafa meira
til að bera, þegar til kom, og hafa
svona eindregna köllun.
En það var helgihaldið og helgi-
þjónustan, sem hreif mig. — Ég man
náttúrlega ekki mikið af ræðum síra
Árna, en ég man alltaf andrúmsloftið,
stemmninguna, sem var í hinum og
öðrum messum. Það var allt á einn
veg, því að hann var sem sé óskeikull
í því að þjóna vel í kirkjunni. Um það
var ekki deilt.
Andagift síra Árna
— Telur þú, að þessi kynni þín af síra
Árna hafi mótað þig, — að köllun þín
hafi e. t. v. komið fyrir kynnin af
honum?
— Ég er ekki viss um, að það hafi
verið fyrst og fremst, en það er alveg
vafalaust, að þau hafa stutt að henni.
Annars ólst ég upp við trúarlegt and-
rúmsloft, algjörlega hreinræktað trúar
andrúmsloft, í þessum gamla stíl, þar
sem véfengingar voru ekki til. Og trúin
var svo sterk og hrein án þess að á
henni bæri á pietistíska vísu. Það var
varla hægt annað en verða fyrir áhrif-
um af því, ef maður var ekki frábitinn
öllu slíku.
En svo hefur það örugglega haft
einhver áhrif á mig að þekkja hann.
Sérstaklega er mér minnisstæður
fermingarundirbúningurinn hjá honum.
Hann var nú fljótari að spyrja börnin
en allir aðrir prestar, og honum var
brugðið um það, að hann hlyti að van'
rækja þetta. En hann hafði þá aðstöðu
að allir kunnu biblíusögur og kver,
áð'
ur en þeir komu til prestsins, — eih5
og þvrfti náttúrlega að vera. Svo hlý^1
hann sumpart yfir og lauk þessu epP
með þessum feiknarlega skarpleik3
að það er alveg ógleymanlegt.
Hann kom í skólann svona einu sinnl
á vetri og spurði krakkana, til ÞesS
að vita, hvað þau væru búin að
en kenndi nú ekkert þá. En svo v°rLl
það þrír dagar, sem við vorum hjá ho^
um fyrir ferminguna og þá vorum vl
allan daginn. Það var sko ekkert, ^
hét frímínútur eða neitt slfkt. Við fe^
um bara að borða og drekka 0
kannski eitthvert frí svona undir kvó1^
ið, en þá var aftur byrjað seinna.
var verið að frá morgni til kvölds,
ég man ekki eftir, að ég yrði þreyttlJ
á því, því það var svo gaman að hlos
á. Hann fléttaði svo margt inn í
og lauk upp þessum fræðum, sem
vi°
kunnum að vísu utan að án þess
bera mikið skyn á þau. Sú ferrm
fræðsla hefur haft meiri áhrif á
n9ar'
rriið
heldur en öll guðfræði, sem ég ^
t\e<
$
síðan lært, — einmitt vegna þess
þessi lifandi persónuleiki gekk inn^
allt saman sjálfur. Það var stórke
leg reynsla.
— Andagiftin hefur verið mikii-
— Það var eins og allt vaeri
fyrir honum.
Steinn á gömlu kvíabóli
t
— Mér flaug í hug, þegar þú varSl0ft
tala um þínar eigin predikanir, n .
þú hefðir e. t. v. verið meira 9e
168