Kirkjuritið - 01.04.1978, Blaðsíða 21

skuldarinnar. Örlæti hans varð öðrum
' * dæmi, að skuldin hvarf, eins og
d099 fyrir sólu.
^ökum Síonar gel ég ekki þagað —
kki. löngu síðar en þessi atburður
Sr ist’ fluttist Frey vestur um haf og
trv^ ist har Prestur- Hélt hann þó
^V9gð sinni við málefnið alla tíð og
hafa ritað margt um kristniboð
vee al ^yöinga. Lewis Way tók hins
^ 9ar við forystu félagsins í Bretlandi
þe reyndist með eindæmum vel til
GugS fallinn' Hann var brautryðjandi af
ver S ns®’ hámenntaður, kunni vel að
rnse^ með háum sem lágum, mikill
an S uma3ur, gæddur eldmóði And-
la °9 h>ar a3 auki auðugur vel. Fé-
11 '. Var® °9 sannkallað stórveldi þau
han9^ Sem hans naut við' FerSaðist
ta|an,ekt<i einungis um Bretland til að
aftu yrir málefninu, heldur fram og
land Um ^vropu °9 aiit austur til Sýr-
til pS| komst hins vegar ekki alla leið
hvarvT^'110 ve9na sJúkieika. En nærri
hans6 na hrifust menn at eldmóði
UrQu' Fyrirmenn og þjóðhöfðingjar
samhe1710'1^ að se9Ja vinir hans og
um fé| hann gat 9reitt kristniboð-
fjoimþ398 s'ns 9ötur víða um lönd, og
Voru Gy3inga-kristniboðsfélög
heiisuS °fnu® fyrir ahrit hans. Vegna
í hlé eínar varð hann að draga sig
ársin* 1826’ iifði Þó við bágindi til
1840.
elia ( !S Way Var reist minningarkap-
hafsorgUnClUnum' Þar voru skráð upp-
°nar qef2J kafia Jesaja: ,,Sökum Sí-
Jerúsa| ^ 6kki ^a9að’ °9 sekum
Eftir 6hm ^et e9 ekki kyrr verið.“
onum sjálfum eru höfð þau
orð, sem oft mun hafa verið vitnað til,
þegar kristniboð meðal Gyðinga bar á
góma: „Til þess að koma einhverju til
leiðar við kristniboð meðal Gyðinga
þarf sterkari trú en Abrahams, meira
en langlund Móse og meira en þol-
gæði Jobs.“
í Jórsölum
Margt mætti að sjálfsögðu enn segja
frá starfi þessa merka félags í Bret-
landi, ekki sízt frá þýðingarstarfi, sem
unnið var á vegum þess, og útgáfu
Nýja testamentisins og fleiri rita handa
Gyðingum. En nú skal vikið á fjarlæg-
ari slóðir og stytta söguna.
Lengi hafði hugur Gyðinga-kristní-
boðanna stefnt austur til Jerúsalem.
Fyrsti kristniboði brezka félagsins, er
komst þangað austur, var þýzkur Gyð-
ingur, Joseph Wolff, stórmerkur maður
og sérstæður. Hann komst til Jerú-
salem árið 1823 og aftur árið eftir, en
rakst þegar á þær torfærur, að hann
treysti sér ekki til að setjast þar að.
Það var hins vegar danskur maður og
Suður-Jóti, sem fyrstur allra mótmæl-
enda hafði bólfestu árum saman í
Jerúsalem til þess að boða kristna trú,
Hans Nikolajsen.
Hans Nikolajsen var fæddur í Lög-
umkloster árið 1803. Ungur missti
hann föður sinn, en talið er, að upp-
eldisáhrif frá móður hans hafi miklu
valdið um, að hann gerðist kristniboði.
Var hann þó einkabarn, og varð móð-
irin að sjá af honum, sautján eða átján
ára, fyrst á skóla Jánickes í Berlín og
síðan til Lundúna.
Til Jerúsalem kom hann 3. janúar
1826, sendur af brezka félaginu. Fé-
19