Fanney - 01.05.1908, Qupperneq 49

F A N N E Y.
47
UPPFUNDNING.
A. : »Ég hef heyrt, að þú haflr
fundið upp hringingaráhald, til
þess að konia upp um þjófa,
þegar þeir eru að verki sínu.
Viltu iofa mér að líta á það?«
B. : »Nei, það get ég ekki; —
því var stolið frá mér í nótt«.
NÝ TÍÐ.
Grími litla gengur illa að læra
málfræðina, livernig sem kenn-
arinn reynir að gera honum
hana skiljanlega. Nú er liann
að læra tíðir sagna. Þá segir
kennarinn við hann:
»Hugsaðu þig nú vel um. -
Ef ég t. d. segi: ég borða, livaða
tíð er það þá?«
Grímur hugsar sig um góða
stund og scgir síðan hreykinn:
»I3á er það máltíð!«
APINN.
Maður nokkur ferðaðist um
með apa og lét hann dansa og
leika ýmsar listir úti undir beru
lofti. Siðan lél liann hann ganga
með samskotahauk milli áhorf-
andanna ogskulu margir skilding
í hann. Að því búnu fékk ap-
inn eiganda sinum alt saman.
Þegar Hans litli sá það, sagði
hann við móður sína:,
wþetta er víst góður drengur.
Sko, hann gefur honum pabba
sínum alla peningana!«
»ÞÖKK FYRIR KAFFIÐ!«
Kennarinn er að segja börn-
unum frá kafíitrénu. En Einari
þykir lítið varið í það og tekur
ekkert eftir því sem sagt eiy
heldur situr liálfsoiándi úti í
horni. Alt í einu snýr kennar-
inn sér að honum ogsegirhátt:
»Nú, nú, Einar! Hvað segir
þú svo um kaffið?«
Honum verður hverft við, lítur
alL í kringum sig og segir í fáti:
»Ég þakka fyrir kaffið«.
En öll hin börnin ráku upp
skellihlátur.
-•-
VISS VEKJARI.
G.: »Hvernig stendur á því,
að pósturinn færir þér bréf
á liverjum morgni?«
./.: »Ég á erfltt með að vakna
á morgnana og hef engan til þess
að vekja mig. Mér hugkvæmd-
ist þá það snjallræði, að skrifa
sjálfum mér bréf á hverju ltvöldi
og láta það í póstbréfakassann.
Síðan ber pósturinn bréfið til
mín morguninn eftir og hlýtur
þá að vekja mig um leið. En ekki
eru bréfin fróðleg eða fréttarík,
eins og þú getur skilið, — aldrei
annað en óskrifuð pappírsörk í
umslagi með fullri áskrift«.
-•-
GOTT FYRIRHEIT.
Einar: »Ætlarðu elcki að gefa
mér hljóðpipuna, sem þú lofaðir
mér, pabbi minn!«