Leiftur - 01.01.1915, Blaðsíða 38

3G
L E I F T U R
fánum skreyttur í tilefni af brúðkaupinu. Skipstjóri var
einn af boðsgestunum. Þess má geta hér um leið, að
skipshöfnin aðstoðaði við björgun úr brunanum, og
lánuð voru slökkvitól af skipinu, og í Hótel Reykjavílc
kom eldurinn upp.
Stutlu eftir að sjónhvarfið varð á þessum fjórum
mönnum, gekk eg enn einu sinni fram á bryggjuna.
Eg vildi horfa á skreytta skipið. En þá var það að
mestu horfið i reyk eða þoku. Gegnum þessa móðu
sá eg glóra í skipsskrokkinn, en alt á þilfari var að
mestu eða öllu horfið og það vel upp á mið möstur.
A þilfarinu og upp af því var móðan líkust reyk. Svo
smáskýrðist þetta, og masturtoppana og efstu ílöggin
sá eg glögt. Eg leit svo til annara skipa til að reyna
sjónina, en þau sá eg öll með eðlilegum hætti. Eg
reyndi þelta nokkrum sinnum og fór á sömu leið.
Sjónhvarfið á »Geir« mun hafa varað um 2 mínútur.
En eigi gætti eg þess að líta á úrið.
Eg spurði ósjálfrátt sjálfan mig, hvort »Geir« myndi
bráðlega farast.
Við þetta alt mögnuðust ónotin enn meir, og var þó
ekki á bætandi, en þau voru yfir mér hátt á aðra stundu.
Var eg þá stöðugt staddur á brunasvæðinu eða rélt
við það.
Nú er 1. des. 1915. »Geir« hefir elcki hlekst á og
gamli Tryggvi lifir enn, þrált fyrir sjónhvarfið.
Sjónhvarf er því ekki ætíð feigðarboði.
EÍdurinn fór samt eigi fram hjá Tryggva og tilfinn-
ingum hans. Hann kom i framkvæmd byggingu Lands-
bankahússins, og vandaði mjög til þess. Þar vann liann
árum sarnan, og lagði sina alþektu rækt við þau tré
og blórn, sem hann hafði gróðurselt og alið upp i
garði bankahússins. Einnig lánaði hann nokkuð af hús-
blómum sínum til að skreyta veizlusalinn í Hótel
Reykjavík kveldið fyrir brunann. Eitt af þeim var 12
ára gamalt. Allir, sem þekkja Tryggva, vita, hve elskur
bann er að trjárn og jurturn, er hann hefir lengi ræktað.