Leiftur - 01.01.1915, Blaðsíða 29

L E I F T U R
27
þann 2. nóvember næsta á eftir að Jakobína hafði séð
opna gröf standa við hlið hennar.
Sögn þessa heyrði eg ekki löngu eftir að Sigriður
deyði. Báru engir, sem til þektu, hina minstu brigð á
hana. Til frekari vissu sagði eg þó prófastsfrú Jakobínu
söguna á síðastliðnu vori, og játaði hún hana rétta að
vera.
Frú Jakobína var eitt ár i Reykjahlíð þegar hún var
12—13 ára að aldri. Gengu þá eigi litlar sagnir af
skygnisgáfu hennar, er sumir munu liafa álitið með af-
brigðum. Frá Reykjahlið fluttist hún svo að Bessastöð-
um lil Gríms Thomsen og föðursystur sinnar, Jakobínu
Thomsen. Þaðan giftist hún síðar Einari Friðgeirssyni,
nú prófasti á Borg á Mýrum.
Eftir að frú Jakobína tluttist frá Reykjahlíð, hafa
engar sagnir borist af skygnisgáfu hennar. A síðastliðnu
vori bað eg hana að lýsa fyrir mér, hvernig skygni
hennar hefði verið varið. Hún tjáði mér, að þegar hún
hefði verið unglingur, hefði það einstöku sinnum borið
við, að hún hefði haft sýnir, en bráðlega hefði það
elzl af sér. Hefði hún álitið sýnirnar markleysu og
gleymt þeim íljóllega. Að eins tvær sagðist hún muna
glögglega, sökum þess, hve hrædd hún hefði orðið.
Önnur þeirra var ofanrituð saga.
Tvífari.
Sögn frú Herdisar Jóliannesdóltur í Ólafsvík.
Rétt fyrir páskana var eg ein uppi i húsi mínu, þvi
að stúlkuna hafði eg sent að heiman. Eg var í eldhúsinu
kl. 9V* um kveldið. Þá heyri eg mjög mikinn umgang
á framloftinu á sömu húshæð, sem eg var stödd á.
Var eins og þungt gengið af einum manni. Eg vissi að
þetla gat alls ekki verið eðlilegt, því að enginn annar en
eg var i húsinu, nema maður, sem var í herbergi, er