Leiftur - 01.01.1915, Blaðsíða 25

L E I F T U R
23
Sýnir.
Eg byrja þenna flokk á sögnum sögðum af Þórdísi
Guðmundsdóttur á Ytra-Rauðamel i Hnappadalssýslu.
Þórdís var fædd á Leirulæk í Álftaneshreppi á Mýrum
árið 1842. Lengstum æfinnar hefir hún dvalizt í þeim
hreppi. Eg heyrði einrómað hjá öllum, sem eg átti tal
við og þektu Þórdísi, að hún væri mjög vel skynsöm
og að sama skapi ábyggileg.
Ólöf Guðný Sveinbjarnardóttir, sem eg segi einnig
sögur el'tir, er dóttir Þórdísar. Maður Ólafar er Gestur
Guðmundsson, bóndi á Ytra-Rauðamel, er menn kynn-
ast hér einnig af sögnum. Þau hjón virtust mér hafa
sama merkisorð á sér og Þórdís. Ræði eru þau draum-
spök, og csjaldan bera dulsýnir fyrir Gest bónda, þótt
eigi sé hann skygn að staðaldri.
Ingibjörg Lífgjarnsdóttir, er næstu sögur nefna, var af
öllum, sem á hana mintust við mig, talin mjög frxð,
indæl og góð kona. Hefi eg heyrt einkennilega mai'gar
geðþekkar og duh'ænar sagnir, er snei'ta hana, þótt eigi
séu hér skrásettar nerna fáar af þeim.
Líkfylg-tlin.
Sögn Guðnýjar húsfreyju Níelsdótlur á Valshamri. Síðar borin
undir Fórdísi sjálfa, er jálaði liana rétta að vera.
Þann 12. des. 1905 ílutti Friðgeir Sveinbjarnarson
heitmey sína, Ingibjöi'gu Lifgjarnsdóttur, frá foreldrum
hennai', á Miðhúsum i Álflaneshi'eppi á Mýrum, til
Boi’garness. Þenna dag gekk í hið versta hrakviðri.
Þórdís, móðir Friðgeirs, var þá til heimilis á Lamba-
stöðum á Mýrum. Þar bjuggu þau hjónin Sveinn Niels-
son, bróðir minn, og Sigurlín Sigurðardótlir. Þenna dag,
undir kveld, sitja þær saman, Sigurlín og Þórdís. Segir