Leiftur - 01.01.1915, Blaðsíða 39

L E I F T U R
37
Alþingisgarðurinn, og alúð hans við hann, ber órækast
vitni um það, hve blómelskur hann er.
Það var Landsbankahúsið og blómin hans Tryggva,
sem feigðin kallaði að kveldið fyrir brunann, en ekki
liann sjálfur. En hann hefir hlotið að linna til.
Það skal tekið fram að eg hafði alls ekkert hugboð
um brunann, og sá ekkert einkennilegt við húsin, er
brunnu. Að öllu leyti var það óráðin skelfing, sem yfir
mér hvildi, og sjónhvörfin óskiljanleg, að minsta kosti
á undan brunanum.
En var nú þetta alt fyrirboði brunans og mannskað-
ans, sem af honum leiddi næstu nótt á eftir, eða var
það bláber vitleysa í mér? Ritstj.
Fjarheyrn.
„O, þá náð að eiga Jesúm44.
Sögn Porláks stud. art. Einarssonar að Borg á Mýrum.
Það var sunnudag einn í febrúarmánuði árið 1911.
Eg sat ásamt einni heimilis-stúlku í herbergi á heimili
minu, Borg á Mýrum.
Faðir minn hafði um morguninn farið niður að út-
kirkjunni Alftanesi til að messa þar. Vegalengd þangað
frá Borg er um 30 ltm.
Við stúlkan vorum mikið að tala um Alftanes, livort
þar yrði messað, hvernig söngurinn yrði o. s. frv.
Þegar við höfðum rælt þetta um stund, tókum við
dagblöð og fórum að lesa í þeim. Þegar eg hafði lesið
um stund, heyrði eg einhvern óm. Við nánari athugun
heyrði eg að það var lagið: »Ó, þá náð að eiga Jesúm«.
Sungið var af mörgu fólki. Ein rödd var þó langfegurst.
Heyrðist mér það kvenmannsrödd.