Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 39

Syrpa - 01.10.1915, Qupperneq 39
SYRPA II. HEF'I I 1915 101 Irán vissi að maður hennar gat ekki komið. Magnhildur var nú í engum vafa um hvernig málunum var komið;— en næsta morgun! Hróp og sköll, allra helzt þó frá strákunum, berg- máluðu í liuga hennar og vöktu sársauka. Gamli maðurinn hafði kastað stórri kúlu með báðum höndum, svo kastaði liann annari minni, þannig hélt hann áfram. Magnhildi fanst hún sjálf vera minni kúlan;— hver skyldi vera sú stærri? Á því gat hún ekki áttað sig; henni fanst kúlurnar allar verða að lifandi ver- um. Alltaf blikuðu kúlurnar í loftinu. “Gamli maðurinn er feykilega knár” sagði undirforinginn. “Eg hitti einu sinni mann í Eeneyjum; á öxlum hans stóð annar maður, l>ar upp af stóð sá þriðji, og fjórði maöurinn stóð teinréttur á öxlum hans og lék að kúlum. Neðsti maðurinn bar hina alla, eins og ekkert væri um að vera.” “Uétt eg dæi núna á augnablik- inu,” sagði frúin, og sálin gleymdi öllu jarðnesku, og fengi ógrynni af nýjum og veglegum hlutverkum til þess að inna af hendi,—mundi samt nokkuð taka þessu fram?”----“Um það hefi eg ekki hugsað” svaraði yfirhershöfðinginn í alvöruróm; “eg þyrði að veðja höfðinu um það, að engin hamingja getur verið meiri en sú, að vera sér meðvitandi þess, að hafa gert skyldu sína í lífi og dauða. Allt anniað mundi mér standa á saina um!” Magnhildur lilaut svo þétt liand- tak, að hana sárkendi til. “Klappiði nú!” sagði trúðleikar- inn í hásum róm. Eólkið hló, <?n bærði ekki á sér að öðru leyti. “Hversvegna er ekki komið með hunda?” spurði Magda litla; liún heyrði að þeir geltu í ákafa inni í tjaldinu. Skýjabólstrarnir þyrluðust um hnjúkana; súgurinn í loftinu gaf til kynna veðurbrigði; fjörðurinn döknaði og hvítnaði til skiftis, við storm-rokurnar. —Alvarleg, ótta- blandinn hátign, speglaðist hver- vetna í útsýninu. Veðrið tók að kólna. Áhorfend- unum var farið að þykja nóg um. Nú átti kona trúðleikarans að koma fram á sjónarsviðið, hún var línu- dansari. Kon'an haföi augsýnilega verið falleg á yngri árum; nú var hún mögur, 1 slitnum ermastuttum kjól. Hálfgert fát kom á frúna, er hún sá hana, hún sagði að sér væri orðið kalt á fótunum, og reis úr sæti sínu. Að sjálfsögðu stóð yfir- hershöfðinginn upp líka, þvínæst undirforinginn og Magnhildur; en Magda litla sat kyr, hún ætlaði að sjá liundana líka. Frúin leit á hana snögglega, meira þurfti hún ekki, og spratt á fætur steinþogjandi. Þau gengu út hina sömu leið, er herforingjarnir höfðu komið; eng- inn leit um liæl. Frúin hló,— hlátursöldurnar þrýstust gegnum mannþyrpinguna. Nú mændu allra augu til frúarinnar. Yfirhershöfðinginn gekk hratt; hiö mjúklega göngulag frúarinmar við hlið hans, naut sín þessvegna ennþá betur. Hershöfðinginn var hár vexti; það féll frúnni einkar vel. Hin alvarlega og ákveðna framkoma hans, leiddi enn betur 1 ljós mýkt henmar og kvenlcgan yndisleik.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Syrpa

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.