Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 59

HVERT STEFNIR?
5 3'
hvcr f sínu lagi, að tríia hverju scm þcim sýnist, um leið
°g lugð er áherzla á að útbreiða vissar siðalærdömslegar
og trúfrœðislegar skoðanir, sem vitrum mönnum hafa sýnzt
og sýnast skynsamlegar og heppilegar, en sein hver ein-
asti maður hefir leyfi til að gjöra sfnar athugasemdir við,
og á að gj ira athugasemdir við, ef hann hefir nokkrar.
Hin únftariska kyrkja hefir enga allslicrjar ritaða trúar-
játningu, þö sumir söfnuðir hennar hafi trúarjátningu, og
inegi hafa hana, ef þeim sýnist, en hún cr þá að eins gild-
andi fyrir þann söfnuð, Og breytanlcg eða afmáanleg eftir
þvf sem menn vilja. Þcgar trúarjátning er höfð, er hún
vanalcga svo rúm að það getur hvcr frftrúarmaður skrifað
undir hana, cn hún cr ekki nauðsynleg njc heldur mjög
hcppileg, og t. d. dr. Channing, sem svo margir vitna til,
þegar þcir eru að reyna að sýna að nútfðar únftaraskoðan-
ir sjc ekki f samrœmi við skoðanir hans, hann neitaði al-
gjörlcga að skrifa undir nokkra trúarjátningu ’af þvf', sagði
hann, ’að það gjörði únítarakyrkjuna að stcingjörvingi, cins
og aðrar kyrkjur hafa orðið vegna trúarjátninga sinna1.
Það halda sumir að þctta cyðileggi trúna, en það cr bara
annar misskilningur í viðbót. Mcnn geta haft trú scm
mustarðskorn eða trú setn fjali, eftir þvf sem hvcr er upp-
lagður tii, þvf það eina, sem grundvallaratriðið fyrirbýður,
er það, að trúin sjc andstæð þvf, sem skynsemin segir
manni, f þvf sem skynsemin nær til að skoða, og cinnig
það, að maður f riiksemdatilraunum sfnum viðvfkjandi
trúnni, fari af stað ineð fyrirfram ákvarðaða fullvissu um
það, að citthvert atriði hennar sje svo hátt upp hafið að
það megi ckki skoðast, og fcllast burt ef það kemur f bága
við þá r.öksemdalcgu niðurstöðu, scm maður kemst að.
Það sjer hver maður, að með þessu cr ekki hcirntað trú-
lcysi, þvf það, scm mcð þessu cr bcðið að varast er, að
trúnni áþað. sem er ðrannsakað, eða órannsakanlegt, sje