Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 75

NOUðTOR OG NIöUR.
69
scm u]l trúarbrögðin cru byggð á, tnlir rtti á cilíra for-
dæmingu, og þar af lelðandi tn'/ir el'hl á afplúöuVi synd-
a:ma, þannig að hinn saklausi liði fyrir hinn Seka og 'að
það sje hin rcðst.i rjettlætishugmynd, hi» ícðsta siðgœðis-
hugmynd, sem mcnn cigi cftir að breyta cins og miigu-
!cgt er. hað Kveður svo ramt að þessu, að várla hittir
maður svo 11111111, að liann blóðskainmi’st sfn ekki fyrir að
játa að hann trúi þcssu, cf að farið er að tala 1101 það við
haftn. jeg á hjer ekki við vantr&armennina svo köiluðu,
sem gengið liafa út úr lúfcrska kyrkjufjelaginu og opin-
bciiega ueitað þessu, heldur eininitt við menn, sem eru í
því kyrkjufjeiagi — hinu cvangeliska Júterska kyrkjufje-
lagi Islendinga f Vesturheimi -—, vio menn þá, sem cru
svo andlega aumir og vc.sæiií, að þeir eru að bcrjast fyrir
að halda við þeirri trft, sem þeir eru sannfærðir um að er
ríing. Að ininnsta kosti cru þcii lailgt fri sannfærðir um
að hún sjc rjett.
Væru þær sannar þessar kenningar, sem kyrkjan hcfir
flutt nú í nærfellt 2000 ár, þá væri iiðru máli að gegna, og þá
yrði spúrningin um það, hve hátt þær gætu lyft þjóðunuin á
siðferðiströppinnii. En þegar nieiin vita að þær eru ckki
sannar ; þegar það er opinbert leýndannál, ,að það sein
boðað er sem hálcitur og heilagur sannicikur, er það ekki ;
þegar trúarforsprakkarnir jafnvel viðurkenna það opinber-
Jega mcð þvf, að segja að allir sje vclkomnir í síifnuði
sfna, hverju scm þcir trún ; þegar möinlum kemur ekki til
hugar að neita þessu,og skammast sín fyrir að verja undir-
stöðuatriði trúar sinnar, — þá sjer maður að lijer lilýtur
eitthvað að vera rangt.
En það felst f þessu miklu meira, þvf að hjer kcmur
til grcina hin siðferðidegu stefna þjóðarinnúr. Er hún
rjctt eða röng ? Er húu vaxandi i hreinleika og ágæti,
cða versnandi og vaxandi niður ávið? Er hún Ijóssins