Ný dagsbrún - 01.01.1904, Qupperneq 78

72
,\Ý 1 iAGSHK CS
sn'cfi, o'g' ófálmárgt anna&. f’essu trúa þau f blindni, í>ví
?ic5 þau hafá ckki íToqjt hugsunarafi til að sjá hið sanna f
þcssu, En dvö þcgar þau fara að vitkast, þá fara þau að
cfa citt cður rsuuað af þcssu crg kunnske allt saman, þvf að
cfniri skcrpir vitið og skilmnginn, Þau fara að sjá aö þau
hafa vcrið bfckkt f þessu, þcir mcnn sem bcfmin trftðu
mcðati vitið var iftið, þdr starnda nö fyrir augú'tn þeirra
anna'ðhvört sem (feanniiidaménn, cða fiifróðir og vitfitfir
tncnn, Kins' er um ffll þessi hin i/mrur cfas'ímit atriði, sem
kyrkþSn cr að bcrja ínn h já miínnum.
Biirnuriuin erkcnnt, að gucð hafi elskað allart hciminn,
a’ð cftir skifpunina fiafi fiarín fitið yfir allan hciminn og
s'jcð að hann var harla gðður, cn {><> var hið iifa f honum,
þvf áð strax hafi hdggcrmurinn komiðog frei'stað Evu, og
mennirnir orðið s vo vöridir, að guð þu'rfti að deyða þá alla..
fieiná cina familfu. Þcim cr kennt, að guð hafi þurft að
cfeyða siitrí ciskulegasta son, til að frelsa rnannkynið frft
helvfti, Rn níi trúá þau ekki á helvfti, t.rfta ekki að guð
hafi Att son mcð mannfegri konu. trfta ckki að hvcrt ein-
asta barn sje í sjmdinni fætt, eins og Davfð segir.
Eitt hið helgasta vcrk kyrkjiinnar er altarissakra-
fríentið. En sívrfáir þeirra, sem neyta þess, munu trúa því,
að þctta, sem þcir eta og drekka, sje hold eða bidð guðs
cða manns, sem díiinn er fyrir eooo árum ; og cf að þcir
hugsuðu fit f það, þá mundu þeír sannarlega ekki vilja eta
hokl guðs, cða mannshold, eða drekka blðð guðs, eða
mannsblcx), þvf þ<> að jcg hafi sjeð vitskerta menn drekka
dýrsbíóð h'rátt, þá held jcg að þeir mundu fáir verða, sem.
vildu inánnsblöð drekka. Menn tröa ekki þessu, og mcð
vaxándi viti hugsa þeir út fþað, að þessir menn, sem þeir
helzt virtu, forcldrar þcirra, kcnnafar þcirra, s&hisorgarar
þcirra, kenndu þeiin þetta. Þarna fá þeir »vo ákaflega
fullkomna frceðslu í skálkapörum, setn hcegt er að gjöra.